Void(0)

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που καιροφυλακτούσα στα blogs των gsus, h2o, sikia, enteka, provatos και άλλων, αφήνοντας που και που σχόλια, είτε ως ανώνυμος είτε με κάποιο προσωρινό nickname. Ξενύχτησα πολλές φορές διαβάζοντας ποστ, back to back, ανακαλύπτοντας κάπως αργά την "μπλογκόσφαιρα". Αμαλία, Φοίβος.

Κάπου εκεί, είπα να κάνω εγγραφή στο blogger.com για να έχω ένα μόνιμο nickname, μόνο και μόνο για να αφήνω σχόλια. Όλα αυτά που ήθελα ήταν πιασμένα, οπότε δοκίμαζα μετά ηλίθια nicknames, χωρίς βαθύτερη σημασία, μέχρι να βρω κάποιο. Δε με ένοιαζε κιόλας, αφού το να συντηρώ blog μου φαινόταν αδύνατο, οπότε και δε θα το προσπαθούσα. Εξάλλου, μια προσπάθεια στο deadjournal.com χρόνια πριν, ήταν μάλλον αποτυχημένη. Έτσι κατέληξα με τη φλασιά του Cookie Basher, μη ρωτάτε γιατί, απλά μου φάνηκε ότι είναι τελείως whatever = ό,τι πρέπει [το Lady Basher ήταν καπαρωμένο πάντως :Ρ].
Κι έτσι λύνεται (?) η απορία του RevQueer [hey boy!] για την ιστορία του ψευδώνυμου. [homme, dustie, stassa, colpocoquette, τον πούλο. Σειρά σας.]


Ακριβώς ένα χρόνο πριν, δημοσίευσα το πρώτο μου ποστ, δειλά δειλά, περισσότερο σαν πείραμα [είχαν προηγηθεί κι άλλα, που έμειναν τελικά αδημοσίευτα] και θυμάμαι το ποδαρικό του enteka, μετά από ένα σχόλιό μου στο blog του. Παραδόξως, εκείνη τη μέρα τη θυμάμαι χαρακτηριστικά.
Η αρχή αυτή έγινε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, που ήμουν εγκλωβισμένος σε διάφορες δυσάρεστες καταστάσεις και λόγω αυτών βυθιζόμουν στην κατάθλιψη ολοένα και περισσότερο. Νομίζω φαίνεται στα πρώτα post, έστω και υπογείως. Στην πορεία, τα blogs έγιναν παρέα μου σε παράξενες ώρες και φάσεις και είχα πάντα ένα χώρο για να εκφράσω χαρά, γκρίνια, νεύρα, άκυρες φλασιές και τα πάντα ενδιάμεσα.
Αυτό είναι το 246ο post. Όσα προηγήθηκαν [και όσα θ'ακολουθήσουν] είναι τελείως random, από βαθιές σκέψεις μέχρι τον κώλο της Rihanna κι από ανησυχίες μέχρι τα άσπρα ρουθούνια της Amy, με μπόλικη μουσική στα διαλείμματα. Όπως δεν παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά, έτσι και το blog μου είναι ένα αστείο. Το λέει και το όνομα: Void(0), μια τζούφια συνάρτηση. Άσε που, κρίνοντας από την [όχι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα] ζωή μου τελευταία, είναι θαύμα που είχα κάτι να γράψω at all.

Στην πορεία, τα δυο πιο ενδιαφέροντα γκομενάκια και καλύτεροι φίλοι μου, like E V A H, p.o.v. of a g. & poontangdee άνοιξαν τα δικά τους blog, κάνοντας τα πράγματα πολύ πιο ενδιαφέροντα και spicy. Γνώρισα αρκετούς άλλους από εσάς, κάποιους περισσότερο και κάποιους λιγότερο απ'όσο θά θελα χεχε [μάλλον αμοιβαίο], αλλά όπως λέει και ο p.o.v. [quoting Mariah]: People are a trip [yeah, whatever that means].

Πριν την κάνει για το Primavera, ο gsus [να περάσετε γαμάτα!] με προσκάλεσε στο παιχνίδι με τα ιδιόχειρα σημειώματα... Σίγουρα δε φημίζομαι για την πρωτοτυπία μου, οπότε πάρτε ένα ταπεινό post-it:

[Γράφεις, σκανάρεις/φωτογραφίζεις, ποστάρεις, λινκάρεις στο http://autographcollectors.blogspot.com και προσκαλείς κόσμο. Pov, erisabetsu, homme, neverlandean, oniii, you have been chosen :P]