Void(0)

Μπορεί ο ΕΣ να μου έχει κάνει [προσωρινή θέλω να πιστεύω] λοβοτομή, αλλά κάποια πράγματα είναι υπεράνω. Νέο (έστω για μένα που ως γνωστόν δεν έχω επαφή με τον έξω κόσμο- κοσμοϊστορικά γεγονότα, όπως η εμφάνιση της Καλο-GaGo-μοίρας, το κυπριακό ευρώ και η Πετρούλα Κωστίδου, τα μαθαίνουμε με χρονοκαθυστέρηση) τρεηλερίδιο για το RE5, που βγαίνει σε λιγότερο από μήνα:

Όποιος έχει ξαναπεράσει από το blog, ξέρει πως αγαπάμε Róisínάκι με τρέλα! Αποφάσισε να μας τιμήσει και πάλι (για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη) και φυσικά δε θα μπορούσα να λείπω :)
Καλά, αν μου το έλεγε κάποιος πέρισυ ότι όχι μόνο θα ερχόταν στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πως θα την είχα σε απόσταση μισού μέτρου, θα πάθαινα απανωτά σοκ (δε βρήκα άλλη έκφραση :Ρ)... Χθες λοιπόν, παρέα με τον Sandman, την Erisabetsu και την υπόλοιπη εκλεκτή παρέα βρεθήκαμε στη Βίλκα.
Η συναυλία ακόμα καλύτερη από εκείνη στο Synch Ιουνίου, Α Ψ Ο Γ Η!!!
Ο χώρος μικρός, ό,τι έπρεπε για να απολαύσουμε τη Miss Murphy. Στην Τεχνόπολη, θες η ζέστη, θες ο κάπως μαλακισμένος κόσμος που έσπρωχνε για να χωθεί, δεν την είχα ευχαριστηθεί όπως ήθελα. Χθες όμως...χθες ήταν απίστευτο αυτό το πράγμα!
Ακολουθούν μερικές από τις σχεδόν 200 (!) φωτό και βίντεο που έβγαλα (χεχε)

Ήμουν τόσο κοντά που έχω και μερικές με τα σφραγίσματά της, αλλά είπα να μην την εκθέσω (:Ρ)
Ανεβάζω και μερικά videos στο youtube, σε λίγες ώρες ή αύριο θα είναι έτοιμα.

SET:
Overpowered
You Know Me Better
Checking Up

Through Time
Tell Everybody
I Want You
It's Nothing

Movie Star
Dear Miami
Primitive

Dr. Zee
I Can't Help Myself
Pretty Bridges

Let Me Know
Ruby Blue

The ID
Ramalama (Bang Bang)
Slave To Love

PS. Ζητώ συγνώμη από τους υπόλοιπους για τα γκάρισματά μου, ειδικά στο Primitive είμαι σίγουρος πως ακουγόμουν σε όλο το club...

Πήγαιν' έλα ταξίδι-αστραπή, γύρω στις 15 ώρες διαδρομή. Αλλά άξιζε για κάθε λεπτό! Ο λόγος φυσικά για τη συναυλία της Kylie στην Αθήνα, πριν 3 μέρες. Ήθελα να γράψω πιο πριν, αλλά ήμουν ακόμα on post - Kylie mode και με το ποστ αυτό μπαίνει οριστικά ο επίλογος.

Μέχρι να φτάσουμε στο Terra Vibe η ώρα είχε ήδη πάει 7.30 και το μπροστινό τμήμα των 70 ευρώ είχε ήδη ψιλογεμίσει, αλλά με την καλή μου Αλίκη καταφέραμε να είμαστε αρκετά μπροστά. Φωτογραφίες δεν έβγαλα, αφού ήθελα να απολαύσω τη συναυλία στο έπακρο [στα blogs των Wrong Guy, Sandman, musicbug, ecmec & thannos υπάρχει μπόλικο υλικό] και τελικά καλά έκανα, γιατί καθ' όλη τη διάρκεια χοροπηδούσα πάνω κάτω, ενώ την επόμενη μέρα είχε σχεδόν κλείσει και η φωνή μου, αφού φρόντισα να κάνω αισθητή την παρουσία μου ουρλιάζοντας και τις 2+ ώρες :Ρ
Ευτυχώς είχαμε προνοήσει από πριν για νερό και μπύρα, γιατί αν ήταν να περιμέναμε να αγοράσουμε μάρκες και μετά να περιμένουμε να αγοράσουμε από το μπαρ, τα νεύρα μας θα είχαν γίνει κολιέ.
Η Kylie είναι absolute fun + joy! Παρ'όλο που την έχω δει live σε dvd, εντύπωση μου έκανε η άψογη φωνή της (who'd have thought), η αμεσότητα και η θετικότητα που έβγαζε -ελπίζω να ήμασταν καλό κοινό! Επειδή ήμουν μπροστά δεν είμαι σίγουρος τί γινόταν, αλλά νομίζω πως ένας χαμός έγινε. Και νομίζω πως είδα την Kylie να συγκινείται σε κάποια φάση. 7.000 διαβάζω πως ήμασταν, μια χαρά μου φαίνεται για Ελλάδα και δεδομένου του χώρου. [Ο Ethan λέει 25.000 (!!!), δεν ξέρω, ποτέ δεν ήμουν καλός στο μέτρημα ]

Δεν είπε πολλά από τα αγαπημένα μου [What do I have to do, Come into my world -που κανονικά είναι μέσα στο Naughty Manga Girl Act που κόπηκε-, Put yourself in my place κά.], αλλά είπε το Your disco needs you, που δεν το περίμενα. Το I should be so lucky θα μπορούσε και να το είχε παραλείψει imo :Ρ
Με κομμένα acts, σκηνικά και τραγούδια, ήταν και πάλι άψογα! [Πλήρες setlist στο blog του Vampy]

Μετά τη συναυλία δεν ήθελα να φύγω από το Terra Vibe, δεν ήθελα να τελειώσει η βραδιά...

Lol @ Ηλία, που έκπληκτος που με είδε εκεί ψέλλισε "τί κάνεις εσύ εδώ, αφού εσύ δεν..."! Πού νά ξερε ότι Kylie άκουγα από τα 6 μου χεχε

Neverάκο, τελικά tourbooks δεν κατάφερα να μας πάρω, γιατί τα 2 τελευταία τα πήρε ο μπροστινός μου (γκρρ) και πάνω που έλεγα fuck it, θα πάρω τη lame τράπουλα, πήρε την τελευταία ο διπλανός μου! Τέλος πάντων...
Όσοι δεν τα καταφέρατε, κρίμα μεν, αλλά αν πιστέψουμε την Kylie, θα μας ξανάρθει. Ως την επόμενη φορά λοιπόν!

Εξορίζω κάθε μουσική, κάθε τραγούδι που με πάει σε σκοτεινά μέρη. Κάθε εικόνα, κάθε σκέψη, κάθε πρόσωπο. Και τί μένει μετά; Αυτό κι αν είναι παράξενο.
Καλό το σκοτάδι, αλλά τίποτα δε συγκρίνεται με την απουσία του...και ιδιαίτερα με εκείνες τις στιγμές που νιώθεις να σε πλημμυρίζει φως. Για κάποιους είναι φυσική διάθεση, μια αβίαστη παρόρμηση που έρχεται χέρι χέρι με την άνοιξη. Πες το και άγνοια. Ή ελαφρότητα. Είναι καλή η ελαφρότητα. Όχι πάντα, είναι δύσκολο να τα εξισορροπεί κανείς.
Κάποιοι άλλοι πρέπει να προσπαθούν, να κοπιάζουν για να μην τους προλαβαίνει η μαυρίλα. Μια διαρκής προσπάθεια ελιγμών από το σκοτάδι που πάει να πεταχτεί πίσω από κάθε γωνία και να κουτουλήσουν. Και αυτοί να προχωράνε μπροστά. Να μην ξαναμπαίνουν στη λούπα της απάθειας.

Χρειάζομαι την ελαφρότητα, όχι με την έννοια της ανοησίας. Αλλά με την έννοια της ανάπαυλας. Έτσι μωρέ, για διάλειμμα [που εύχομαι να κρατήσει όσο γίνεται περισσότερο].
Δεν κατάλαβα ποτέ τί σημαίνει "ανοιξιάτικη διάθεση" ένα καρακλισέ, μια καταναγκαστική χαζοχαρουμενίαση. Ή η αντίστοιχη χειμωνιάτικη. Άνοιξη για μένα είναι η αγάπη που εισπράττω και δίνω πολλαπλάσια [άλλο καρακλισέ - αυτό όμως μ' αρέσει και το κρατάω].
Ασυνήθιστος σε τέτοιες καταστάσεις, βιαστικός και άγαρμπος, έκλεισα ό,τι μου θυμίζει τους τελευταίους μήνες σ' ένα κουτί, του κόλλησα sticker που έλεγε Caution, μόνο και μόνο για να μην ξεχαστώ και το ανοίξω απότομα, από παρόρμηση. Και το έθαψα βαθιά σε ένα πράσινο ανοιξιάτικο χωράφι.

Καιρός για την καθιερωμένη ετήσια βολτίτσα στην Αθήνα...
Reminders to self:

Happee? Yes. Αλλά η ετοιμασία είναι άλλο πράγμα. Είμαι ήδη πτώμα, με βλέπω να κοιμάμαι όπως είμαι και να τρέχω το πρωί, κλασικά πράγματα δηλαδή. Meh. Τί ώρα είναι; Μία και. Μάαλιστα. Ahem. *Κόντεμα της λίστας*
Anyhoo, this is it. Ta-daah

λαλα