Void(0)

Όποιος έχει ξαναπεράσει από το blog, ξέρει πως αγαπάμε Róisínάκι με τρέλα! Αποφάσισε να μας τιμήσει και πάλι (για πρώτη φορά στη Θεσσαλονίκη) και φυσικά δε θα μπορούσα να λείπω :)
Καλά, αν μου το έλεγε κάποιος πέρισυ ότι όχι μόνο θα ερχόταν στη Θεσσαλονίκη, αλλά και πως θα την είχα σε απόσταση μισού μέτρου, θα πάθαινα απανωτά σοκ (δε βρήκα άλλη έκφραση :Ρ)... Χθες λοιπόν, παρέα με τον Sandman, την Erisabetsu και την υπόλοιπη εκλεκτή παρέα βρεθήκαμε στη Βίλκα.
Η συναυλία ακόμα καλύτερη από εκείνη στο Synch Ιουνίου, Α Ψ Ο Γ Η!!!
Ο χώρος μικρός, ό,τι έπρεπε για να απολαύσουμε τη Miss Murphy. Στην Τεχνόπολη, θες η ζέστη, θες ο κάπως μαλακισμένος κόσμος που έσπρωχνε για να χωθεί, δεν την είχα ευχαριστηθεί όπως ήθελα. Χθες όμως...χθες ήταν απίστευτο αυτό το πράγμα!
Ακολουθούν μερικές από τις σχεδόν 200 (!) φωτό και βίντεο που έβγαλα (χεχε)

Ήμουν τόσο κοντά που έχω και μερικές με τα σφραγίσματά της, αλλά είπα να μην την εκθέσω (:Ρ)
Ανεβάζω και μερικά videos στο youtube, σε λίγες ώρες ή αύριο θα είναι έτοιμα.

SET:
Overpowered
You Know Me Better
Checking Up

Through Time
Tell Everybody
I Want You
It's Nothing

Movie Star
Dear Miami
Primitive

Dr. Zee
I Can't Help Myself
Pretty Bridges

Let Me Know
Ruby Blue

The ID
Ramalama (Bang Bang)
Slave To Love

PS. Ζητώ συγνώμη από τους υπόλοιπους για τα γκάρισματά μου, ειδικά στο Primitive είμαι σίγουρος πως ακουγόμουν σε όλο το club...

Είδαμε και τη Madonna, έστω κι από μακριά, αλλά δε θα επεκταθώ σχετικά με το θέμα των θέσεων γιατί θα βγάλω πολύ ξυνίλα :Ρ
Full Report @ ethan's place, αυτόν ξέρω, αυτόν εμπιστεύομαι. Και τον gay super hero. Απλά να πω ότι μετά το "Devil wouldn't recognize you", εγώ μεταφέρθηκα νοερά σε ένα άλλο μέρος, που δεν είχε τσιγγάνικα, ντόλι-ντόλι, φούστα κλαρωτή και γαρύφαλλο στ'αυτί, που ήταν ό,τι πρέπει για Κουστουρίτσα, αλλά ουχί για Μαντονίτσα. Μετά ήταν κάπως αργά, παρ' όλο που το τραγούδι του χοντρού ήταν mega crowd pleaser [όλα τα τραγούδια της συναυλίας υπάρχουν στο προηγούμενο ποστ].
Τις απορίες και τα σχόλια του ταξιτζή και της μπροστινής κυρίας για τη Madonna, που ήθελε να μάθει αν έκανε κάτι στυλ αντίχριστης πόρνης στη συναυλία, quoting her, "την τσούλα", που "τραγούδησε μια ώρα και πήρε δέκα εκατομμύρια ευρώ", που "φορούσε ξέκωλα", που "είναι πολύ μεγάλη για να τα κάνει αυτά" [εδώ δεν είχα επιχειρήματα για να αντικρούσω] και"μη με παρεξηγείτε, δεν τη ζηλεύω, αλλά είναι μια γριά πουτάνα που δείχνει τον κώλο της και παίρνει εκατομμύρια ενώ αλλού παιδιά πεινάνε" θα τις θυμάμαι πάντα με αγάπη και νοσταλγία.
Το τρένο της Παρασκευής Θεσσαλονίκη-Αθήνα, ήταν τίγκα στους γκέι προσκυνητές της αγίας Μαντόνας [ή όπως καθιερώθηκε, the gay train to Madonna], όπως και της επιστροφής τη Δευτέρα. Fierce αδερφές από την επαρχία να συζητούν με όσες γιαγιάδες χώρεσαν και γέμιζαν τους διαδρόμους [που τα έμαθαν όλα περί της συναυλίας από το δελτίο του Star] για τα καθέκαστα. The madness! The horror!

Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που καιροφυλακτούσα στα blogs των gsus, h2o, sikia, enteka, provatos και άλλων, αφήνοντας που και που σχόλια, είτε ως ανώνυμος είτε με κάποιο προσωρινό nickname. Ξενύχτησα πολλές φορές διαβάζοντας ποστ, back to back, ανακαλύπτοντας κάπως αργά την "μπλογκόσφαιρα". Αμαλία, Φοίβος.

Κάπου εκεί, είπα να κάνω εγγραφή στο blogger.com για να έχω ένα μόνιμο nickname, μόνο και μόνο για να αφήνω σχόλια. Όλα αυτά που ήθελα ήταν πιασμένα, οπότε δοκίμαζα μετά ηλίθια nicknames, χωρίς βαθύτερη σημασία, μέχρι να βρω κάποιο. Δε με ένοιαζε κιόλας, αφού το να συντηρώ blog μου φαινόταν αδύνατο, οπότε και δε θα το προσπαθούσα. Εξάλλου, μια προσπάθεια στο deadjournal.com χρόνια πριν, ήταν μάλλον αποτυχημένη. Έτσι κατέληξα με τη φλασιά του Cookie Basher, μη ρωτάτε γιατί, απλά μου φάνηκε ότι είναι τελείως whatever = ό,τι πρέπει [το Lady Basher ήταν καπαρωμένο πάντως :Ρ].
Κι έτσι λύνεται (?) η απορία του RevQueer [hey boy!] για την ιστορία του ψευδώνυμου. [homme, dustie, stassa, colpocoquette, τον πούλο. Σειρά σας.]


Ακριβώς ένα χρόνο πριν, δημοσίευσα το πρώτο μου ποστ, δειλά δειλά, περισσότερο σαν πείραμα [είχαν προηγηθεί κι άλλα, που έμειναν τελικά αδημοσίευτα] και θυμάμαι το ποδαρικό του enteka, μετά από ένα σχόλιό μου στο blog του. Παραδόξως, εκείνη τη μέρα τη θυμάμαι χαρακτηριστικά.
Η αρχή αυτή έγινε σε μια πολύ δύσκολη περίοδο, που ήμουν εγκλωβισμένος σε διάφορες δυσάρεστες καταστάσεις και λόγω αυτών βυθιζόμουν στην κατάθλιψη ολοένα και περισσότερο. Νομίζω φαίνεται στα πρώτα post, έστω και υπογείως. Στην πορεία, τα blogs έγιναν παρέα μου σε παράξενες ώρες και φάσεις και είχα πάντα ένα χώρο για να εκφράσω χαρά, γκρίνια, νεύρα, άκυρες φλασιές και τα πάντα ενδιάμεσα.
Αυτό είναι το 246ο post. Όσα προηγήθηκαν [και όσα θ'ακολουθήσουν] είναι τελείως random, από βαθιές σκέψεις μέχρι τον κώλο της Rihanna κι από ανησυχίες μέχρι τα άσπρα ρουθούνια της Amy, με μπόλικη μουσική στα διαλείμματα. Όπως δεν παίρνω τον εαυτό μου στα σοβαρά, έτσι και το blog μου είναι ένα αστείο. Το λέει και το όνομα: Void(0), μια τζούφια συνάρτηση. Άσε που, κρίνοντας από την [όχι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα] ζωή μου τελευταία, είναι θαύμα που είχα κάτι να γράψω at all.

Στην πορεία, τα δυο πιο ενδιαφέροντα γκομενάκια και καλύτεροι φίλοι μου, like E V A H, p.o.v. of a g. & poontangdee άνοιξαν τα δικά τους blog, κάνοντας τα πράγματα πολύ πιο ενδιαφέροντα και spicy. Γνώρισα αρκετούς άλλους από εσάς, κάποιους περισσότερο και κάποιους λιγότερο απ'όσο θά θελα χεχε [μάλλον αμοιβαίο], αλλά όπως λέει και ο p.o.v. [quoting Mariah]: People are a trip [yeah, whatever that means].

Πριν την κάνει για το Primavera, ο gsus [να περάσετε γαμάτα!] με προσκάλεσε στο παιχνίδι με τα ιδιόχειρα σημειώματα... Σίγουρα δε φημίζομαι για την πρωτοτυπία μου, οπότε πάρτε ένα ταπεινό post-it:

[Γράφεις, σκανάρεις/φωτογραφίζεις, ποστάρεις, λινκάρεις στο http://autographcollectors.blogspot.com και προσκαλείς κόσμο. Pov, erisabetsu, homme, neverlandean, oniii, you have been chosen :P]

Συνήθως οι φωτογραφίες με ηλιοβασιλέματα κλπ μου κάνουν πολύ cheesy, αλλά δε μπορώ ν'αντισταθώ αυτή τη φορά. Φωτογραφίες από το τρένο, από την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, την επόμενη της συναυλίας. Τόσες ώρες ταξίδι, έπρεπε να βρω μια ενασχόληση!.. Φαίνεται και η αντανάκλαση χέρι+κινητό, oh well :P

Πήγαιν' έλα ταξίδι-αστραπή, γύρω στις 15 ώρες διαδρομή. Αλλά άξιζε για κάθε λεπτό! Ο λόγος φυσικά για τη συναυλία της Kylie στην Αθήνα, πριν 3 μέρες. Ήθελα να γράψω πιο πριν, αλλά ήμουν ακόμα on post - Kylie mode και με το ποστ αυτό μπαίνει οριστικά ο επίλογος.

Μέχρι να φτάσουμε στο Terra Vibe η ώρα είχε ήδη πάει 7.30 και το μπροστινό τμήμα των 70 ευρώ είχε ήδη ψιλογεμίσει, αλλά με την καλή μου Αλίκη καταφέραμε να είμαστε αρκετά μπροστά. Φωτογραφίες δεν έβγαλα, αφού ήθελα να απολαύσω τη συναυλία στο έπακρο [στα blogs των Wrong Guy, Sandman, musicbug, ecmec & thannos υπάρχει μπόλικο υλικό] και τελικά καλά έκανα, γιατί καθ' όλη τη διάρκεια χοροπηδούσα πάνω κάτω, ενώ την επόμενη μέρα είχε σχεδόν κλείσει και η φωνή μου, αφού φρόντισα να κάνω αισθητή την παρουσία μου ουρλιάζοντας και τις 2+ ώρες :Ρ
Ευτυχώς είχαμε προνοήσει από πριν για νερό και μπύρα, γιατί αν ήταν να περιμέναμε να αγοράσουμε μάρκες και μετά να περιμένουμε να αγοράσουμε από το μπαρ, τα νεύρα μας θα είχαν γίνει κολιέ.
Η Kylie είναι absolute fun + joy! Παρ'όλο που την έχω δει live σε dvd, εντύπωση μου έκανε η άψογη φωνή της (who'd have thought), η αμεσότητα και η θετικότητα που έβγαζε -ελπίζω να ήμασταν καλό κοινό! Επειδή ήμουν μπροστά δεν είμαι σίγουρος τί γινόταν, αλλά νομίζω πως ένας χαμός έγινε. Και νομίζω πως είδα την Kylie να συγκινείται σε κάποια φάση. 7.000 διαβάζω πως ήμασταν, μια χαρά μου φαίνεται για Ελλάδα και δεδομένου του χώρου. [Ο Ethan λέει 25.000 (!!!), δεν ξέρω, ποτέ δεν ήμουν καλός στο μέτρημα ]

Δεν είπε πολλά από τα αγαπημένα μου [What do I have to do, Come into my world -που κανονικά είναι μέσα στο Naughty Manga Girl Act που κόπηκε-, Put yourself in my place κά.], αλλά είπε το Your disco needs you, που δεν το περίμενα. Το I should be so lucky θα μπορούσε και να το είχε παραλείψει imo :Ρ
Με κομμένα acts, σκηνικά και τραγούδια, ήταν και πάλι άψογα! [Πλήρες setlist στο blog του Vampy]

Μετά τη συναυλία δεν ήθελα να φύγω από το Terra Vibe, δεν ήθελα να τελειώσει η βραδιά...

Lol @ Ηλία, που έκπληκτος που με είδε εκεί ψέλλισε "τί κάνεις εσύ εδώ, αφού εσύ δεν..."! Πού νά ξερε ότι Kylie άκουγα από τα 6 μου χεχε

Neverάκο, τελικά tourbooks δεν κατάφερα να μας πάρω, γιατί τα 2 τελευταία τα πήρε ο μπροστινός μου (γκρρ) και πάνω που έλεγα fuck it, θα πάρω τη lame τράπουλα, πήρε την τελευταία ο διπλανός μου! Τέλος πάντων...
Όσοι δεν τα καταφέρατε, κρίμα μεν, αλλά αν πιστέψουμε την Kylie, θα μας ξανάρθει. Ως την επόμενη φορά λοιπόν!