The last man

28.1.08 by Cookie Basher



Filed under , having 8 comments Edit 

Η σημασία του να σκέφτεσαι όσο πρέπει και μόνο τόσο.

by Cookie Basher

Αυτές τις παράξενες, μικρές ώρες, που δε διαφέρουν και τόσο από τις υπόλοιπες ώρες της ημέρας ή των άλλων ημερών, αυτές τις ώρες λοιπόν είναι που κάνω μικρές συμφωνίες με τον εαυτό μου. Ο εσωτερικός διάλογος αποκτά συγκεκριμένο θέμα, συμβουλευτικό χαρακτήρα, πλάσιμο καταστροφολογικών σεναρίων και μπόλικη αυτοκριτική. Η μουσική που ακούγεται άλλες φορές είναι η έκφραση όλων αυτών και άλλες, απλά ένα μουσικό χαλί που περνάει αδιάφορα στο φόντο.
Είναι οι ώρες που τα πιο ασήμαντα κομμάτια της καθημερινότητας αποκτούν στιβαρή υπόσταση και οι αποφάσεις που "πρέπει" να παρθούν (και το πιο δύσκολο, να υλοποιηθούν) έχουν τη μέγιστη δυνατή σημασία, αποφάσεις που αύριο το μεσημέρι που τελικά θα ξυπνήσω θα έχουν ξεχαστεί, ή ιδανικά, εξομαλυνθεί.
Η ζωή μου είναι γεμάτη με τέτοιες στιγμές, τόσο που το déjà vu είναι αναπόφευκτο. Είναι μια ζωή γεμάτη με αποφάσεις που πάρθηκαν τέτοιες ώρες, κάποιες εφαρμόστηκαν και κάποιες -οι περισσότερες- ανακαλέσθηκαν. Αποφάσεις που ταλανίζουν το μυαλό μου, ίσα για να ταξινομηθούν και να επιστρέψουν μετά από λίγο καιρό πάλι ως αντικείμενο αυτοκριτικής.

Filed under having 5 comments Edit 

Brad Renfro

26.1.08 by Cookie Basher

Κι ενώ όλοι έχουν μείνει από τον θάνατο του Heath Ledger, λίγες μέρες πριν ο θάνατος του Brad Renfro περνούσε στα ψιλά γράμματα. Ήταν 25 χρονών, μισό χρόνο μικρότερος από μένα...

Filed under , having 5 comments Edit 

Απορία 4 σε 1

by Cookie Basher

Μα επιτέλους, ποια είναι αυτή η Πόπη Μαλιωτάκη;
Πότε εγώ έγραψα γι' αυτήν;
Γιατί έχω τόσα hits για το Ποπάκι;
Γιατί ο κόσμος είναι τόσο καμμένος;

Filed under having 8 comments Edit 

Everybody can suck it

by Cookie Basher

Είναι κάπως παράξενο να βλέπω την οθόνη του blogger και πάλι, μετά από μισό μήνα αποχής. Όπως είχα πει, λόγω των υποχρεώσεων στη σχολή, έβαλα το μπλογκ στο ντουλάπι για λίγο. Έχω ένα θέμα σε αυτές τις περιπτώσεις. Αφοσιώνομαι εντελώς και αποκλειστικά πχ στο διάβασμα και δεν ασχολούμαι με τίποτα άλλο, ούτε καν με τον εαυτό μου (ok, ένα μπάνιο το κάνω, μη νομίζεις), οπότε χάθηκα από όλα και από όλους, ακόμα και από τους λιγοστούς πλέον φίλους μου. Oh yeah. Μέσα σε έναν χρόνο, η παρέα μου αφανίστηκε (δε μιλάω για τα 1-2 άτομα που με ανέχονται και τους ανέχομαι ό,τι και να γίνει), δεν ξέρω τον λόγο και επίσης δε με νοιάζει πλέον. Στην αρχή με πείραξε, αλλά στην πορεία ή έγινα απλά αναίσθητος, ή το συνήθισα κι έπαψε να με νοιάζει, ή απλά αποδείχτηκαν ευκαιριακές φιλίες - μαϊμού. Everybody can suck it. Σταμάτησα να το ψάχνω είναι η αλήθεια, who cares.. (I do?)
Όλα δείχνουν πως η σχολή μου σε λίγο καιρό θα αποτελεί ολοκληρωμένο κεφάλαιο της ζωής μου και τα συναισθήματα είναι μεικτά, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Η εξεταστική-φόβος-και-τρόμος πάει ως τώρα ανέλπιστα καλά, κάτι που το κέρδισα, αλλά κάνει και τους δικούς μου να τραβάνε πάλι τα μαλλιά τους, αφού μαθήματα που τα είχα δώσει 4-5 φορές, τελικά τα περνάω με 9-10. Oh well. Όπως έλεγα, φυσικά και χαίρομαι που τελειώνω, αλλά με πιάνει μια μελαγχολία που συνήθως παθαίνω όταν καταφέρνω κάτι που ήθελα πολύ από τη μια και από την άλλη γιατί τα τελευταία 6-7 χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα σε σχέση με τη σχολή. Ε δεν είναι και λίγα. Δεν αγχώνομαι από τώρα για το επόμενο βήμα, αφού θα μεσολαβήσει ο στρατός, θα έχω εκεί μπόλικο χρόνο να το σκεφτώ.

Τώρα λοιπόν, έχω ας πούμε ένα μικρό κενό στο πρόγραμμα μέχρι το επόμενο μάθημα. Ενώ ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα έβγαινε έξω και θα "περνούσε καλά", εγώ συνεχίζω να κάθομαι κλεισμένος στο σπίτι, a ro no. Πφ, ώρες ώρες απορώ με τον εαυτό μου.

Filed under having 5 comments Edit 

Into the void

by Cookie Basher

Έστω και με 2 εβδομάδες καθυστέρηση, το mixtape προηγούμενου ποστ. Μου βγήκε κάπως μεγάλο, αλλά είναι όλα, όπως πάντα, σε άψογη ποιότητα. Και επειδή πολλοί γκρινιάζουν για το rapidshare, το 2ο κομμάτι το ανέβασα και στο mediafire, mmkay?

Part1 (rapidshare)
Part2 (rapidshare)
Part2 (mediafire)

Filed under , having 0 comments Edit 

The Soundtrack

11.1.08 by Cookie Basher

Η καλή μου Dee ξεκίνησε νέο μουσικό μπλογκοπαίχνιδο. Το twist είναι ότι επιλέγουμε το soundtrack της ζωής μας, αν ήταν ταινία. Παιχνίδι-γάντι για drama queens & kings χεχε

Μετά από πολύ σκέψη, κατέληξα στα παρακάτω αν και είμαι σίγουρος πως μετά θα θέλω να βάλω άλλα, τέλος πάντων...

Your Life: The Soundtrack
Opening credits:Styrofoam - Misguided
Waking up:Bran Van 3000 - Drinking in LA
Average day:Blue States - Season Song
First date:Feist - One Evening
Falling in love:Erykah Badu - I Want You
Love scene:Des'ree - Kissing You
Fight scene:A Perfect Circle - Judith
Breaking up:Bat For Lashes - Whats A Girl To Do
Getting back together:Moloko - Familiar Feelings
Secret love:Placebo - My Sweet Prince
Life's okay:Jenny Wilson - Let My Shoes Lead Me Forward
Mental breakdown:Tool - Parabol/Parabola
Driving:Amon Tobin - Verbal
Learning a lesson:Lamb - Til The Clouds Clear
Deep thought:Nine Inch Nails - Hurt
Flashback:Beck - Everybody's Gotta Learn Sometimes
Partying:Chicane - Saltwater
Happy dance:Röyksopp - Eple
Regreting:Craig Armstrong - Rise
Long night alone:Burial - Archangel
Death scene:Marilyn Manson - Last Day On Earth
Closing credits:Max Richter - On The Nature of Daylight
Take this survey | Find more surveys
Bzoink - The Original Survey Site

Προσκαλώ με τη σειρά μου (εφ'όσον δε βαριούνται και θέλουν) τους P.o.v. of a G., Xipakion, Moodygirl, Oni, Ethan, One Big DJ :))

[ps: next post, η παραπάνω αλλοπρόσαλη συλλογή...]
[edit: εδώ για κατέβασμα]

Filed under , , having 12 comments Edit 

Ωδή στο στυλ

by Cookie Basher

Η κομμώτριά μου είναι η καλύτερη κομμώτρια του κόσμου.
Εκτός του ότι είναι παλιά στην πιάτσα και έχει απίστευτο χέρι, κάθε φορά που τη βλέπω, παθαίνω στυλιστικό overdose και μερική τύφλωση.

Χθες, ας πούμε, με το που μπαίνω στο κομμωτήριο, το βλέμμα μου καρφώθηκε στο καπέλο που φορούσε, που ήταν σα να πήρε τη σκεπή ενός καρουσέλ και να την φόρεσε. Ίσως και να το ξήλωσε από κανένα που είχε στο σπίτι, σκέφτηκε this is neat και το έδεσε πάνω στο κασκόλ που φοράει τυλιγμένο σα τουρμπάνι, χειμώνα καλοκαίρι. Και για όποιον δεν έχει πρόχειρη την εικόνα ενός καρουσέλ, ορίστε:
Πλέον δε σοκάρομαι όπως παλιά (αν και το ελαφρύ σοκ ποτέ δεν το γλιτώνω) και γι' αυτό την ευχαριστώ.
Το αγαπημένο της outfit περιλαμβάνει (μέσα στο μαγαζί το τονίζω) φαρδιές μάλλινες κάπες, χρυσαφί μπότες, τουρμπάνι/γούνινο καπέλο στυλ Μπλεκ, φτερά καρφωμένα στο κεφάλι και γενικά ο, τιδήποτε άλλο μπορεί να στερεωθεί πάνω σε άνθρωπο, πάντα με κατακόκκινο κραγιόν και μαλλί Annie Lenox εποχής 1985. Την αγαπώ.
Το μαγαζί είναι ένα άλλο θέμα. Απλά ξεχάστε τον εξοπλισμό ενός κομμωτηρίου, αντικαταστήστε τον καναπέ με στασίδια εκκλησίας, τους καθρέφτες με παλιές modified ξύλινες πόρτες, το φωτιστικό της οροφής με ένα παλιό ξύλινο αλέτρι, απλά για να αναφέρω τα πιο μεγάλα αντικείμενα. Πλέον όλα τα άλλα κομμωτήρια μου φαίνονται βαρετά.

Filed under having 14 comments Edit 

Your friends

by Cookie Basher


We are your soldiers
Sworn to protect
Your character
And there is no attack
For which we're not prepared

Filed under , having 4 comments Edit 

Whatev

by Cookie Basher

Μετά την κρίση που με έπιασε, όλα είναι ήρεμα στην CookieBasherVille.
Ίσως και περισσότερο απ' όσο θα 'πρεπε, αλλά δε βαριέσαι.
Μπορεί να κάνω σαν υστερικός μερικές φορές, αλλά το ξεπερνάω γρήγορα, σαν τη Britney περίπου, διπολικότητα κανείς; :Ρ


Εδώ έπρεπε να σπουδάζω και όχι εδώ. Γαμώτο.
Και επέμεναν οι δικοί μου να δεχτώ την υποτροφία στο Πανεπιστήμιο του Μίτσιγκαν, αλλά όοχι.

Filed under , having 3 comments Edit 

January Heart

8.1.08 by Cookie Basher


The sky is falling in my head

Count your stars

Wish me dead

You kept my secret, still intact

I kept your heart

But you stole it back

When the day comes to an end
So hopeful and so real
With the darkness moving in
The shadows disappear

You've got me with a heavy heart
I love your January heart
You've got me with a heavy heart

Filed under having 2 comments Edit 

Rambling (άσε με να τα πω!)

by Cookie Basher

Γιατί θα σκάσω! Ακολουθεί ποστ ακατάσχετης φλυαρίας και γκρίνιας.
Όσοι με ξέρουν λίγο παραπάνω, γνωρίζουν πόσο νευρωτικός και αγχώδης μπορώ να γίνω και είναι κάτι που δε μπορώ να το ελέγξω. Ειδικά για καταστάσεις που δεν εξαρτώνται από μένα, παθαίνω κρίσεις πανικού, just like that. Χθες το βράδυ, υποσυνείδητα με απασχολούσε η εξεταστική και έκανα να κοιμηθώ 2 ώρες, παρ'όλο που προσπαθούσα να σκέφτομαι έναν λευκό τοίχο (άλλες φορές έπιανε).

Δεν αποδίδει καθόλου να μου πει κάποιος να μην αγχώνομαι, ειδικά αν δε μπορεί να καταλάβει τον λόγο που έχω πάθει το ντουβρουτζά, οπότε συνήθως τα αποτελέσματα είναι τα αντίθετα από τα αναμενόμενα. Αφήστε με και θα το ξεπεράσω μόνος μου και αυτό (τα αιγοκερίστικα είναι αυτά). Κλεισμένος μες στο σπίτι, η κατάσταση διογκώνεται, αλλά από την άλλη δεν είμαι για να βγω έξω, αφού έχω πολύ διάβασμα και δε θα μπορέσω να χαλαρώσω. Αρρώστεια!

For the record, ο λόγος που η σχολή με πανικοβάλλει είναι ότι δεν αντέχω άλλο! Έχω ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ όλα αυτά τα χρόνια (6,5 ως τώρα), θέλω να προχωρήσω με τη ζωή μου, να ξαναμείνω μόνος μου, το βασικότερο όμως είναι πως σε λίγους μήνες πάω φαντάρος και θέλω οπωσδήποτε να έχω τελειώσει ως τότε. Από την άλλη, τα μαθήματα που μου έχουν απομείνει είναι αυτά που δεν ήθελα να μου μείνουν με τίποτα στο τέλος, αλλά ήρθαν έτσι τα πράγματα και τώρα επικαλούμαι θεούς και δαίμονες να με βοηθήσουν. Φυσικά, αφού όλο το εξάμηνο δεν έβγαζα την ύλη, τώρα τρέχω να προλάβω.
Όλοι οι φοιτητές που αργούν να τελειώσουν τη σχολή τους, έχουν τη στάνταρ δικαιολογία, ότι η σχολή είναι δύσκολη. Ε σε μας αυτό το πράγμα ισχύει αντικειμενικά. Δε γίνεται να σε κόβει καθηγητής επειδή δεν πρόσεξες μία (1) λέξη στην εκφώνηση (πριν/αφού) και αλλιώς θα το περνούσες με 6, μάθημα που μπορεί να σε κόψει και με 4.8, δεν πα' να'ναι και το τελευταίο σου.. Στο ίδιο μάθημα τον Σεπτέμβρη, πέρασε το ποσοστό ρεκόρ του 11% και μη μου λέτε να μην παθαίνω! Απελπισία.. σχεδόν είχα κλάψει τότε από την απόγνωση
Καλό το φοιτητιλίκι, αρκεί να ζεις φοιτητικά, ανέμελα κλπ (καμμία σχέση με την περίπτωση) και να μην είσαι 26 χρονών, που όσο νά 'ναι θες άλλα πράγματα πια.
Σκέφτομαι το ενδεχόμενο να πάω Σεπτέμβρη και με πιάνει ταράκουλο, έρχονται δάκρυα στα μάτια μου και τρέχω γύρω γύρω φωνάζοντας ακατάσχετα πράγματα, συμπτώματα που εξασθενούν μετά από μισή ώρα (κατά μέσο όρο)

Βρήκα και αυτό.. Πόσο καμμένος / γιαπωνέζος μπορεί να είσαι για να έχεις κάτι τέτοιο...

Filed under , having 16 comments Edit 

And all around me, nothing but the sound of the city

3.1.08 by Cookie Basher

01. Archive - Meon
02. Radiohead - Videotape
03. Ólafur Arnalds - 3055
04. Ulver - Lost In Moments
05. In The Nursery - Groundloop
06. Plaid - Lilith (ft. Björk)
07. UNKLE - Unreal
08. M83 - Let Men Burn Stars
09. Nine Inch Nails - Even Deeper (Telefon Tel Aviv Remix)
10. Bloc Party - Where Is Home? (Burial Remix)
11. Tortoise - The Equator
12. Kode 9 - Magnetic City
13. Burial - Ghost Hardware
14. Boxcutter - Mossy
15. Mice Parade - Here Today
16. Deadbeat - Melbourne Round Midnight
17. Aphex Twin - Come To Daddy (Little Lord Faulteroy Mix)
18. Four Tet - You Could Ruin My Day

{Για εκείνες τις φορές που είσαι σπίτι μόνος και νιώθεις πως σε καλεί η πόλη που κοιμάται, να βγεις και να περιπλανηθείς άσκοπα.}

Part1 & Part2 (~142 mb)

Filed under , having 13 comments Edit 

If I ever

2.1.08 by Cookie Basher

Single Video Lyrics

Νεοκλής

by Cookie Basher

Χτυπάει το τηλέφωνο. Άγνωστο νούμερο.

- Ναι;
- (Σέξυ αντρική φωνή) Χρόνια πολλά μωρό μου!
- ...! εε..
- Ο Νεοκλής δεν είσαι;
- (κολλάω..) Όχι, έχετε λάθος νούμερο
- !!..
- ...
- Α συγγνώμη!...
- Δεν πειράζει..
- Καλή χρονιά (και οι 2 ταυτόχρονα)




The Cure - Wrong Number

Filed under having 9 comments Edit 

There we go again

by Cookie Basher

Κηρύσσω τη σημερινή μέρα, επίσημη έναρξη της εξεταστικής περιόδου. Θα κρατήσει ένα μήνα και 3 μέρες.
Σε 2 εβδομάδες ακριβώς, θα ζω τον απόλυτο πανικό, την απόγνωση της βραδιάς πριν, αφού θα έχει φτάσει η στιγμή να δώσω το πρώτο από τα τελευταία μου μαθήματα και σίγουρα δε θα είμαι έτοιμος, κλασικά πράγματα.
Τέρμα τα ψέμματα.
Το blog μπαίνει στη συντήρηση και η ζωή μου σε παύση.

#1 προτεραιότητα, να τελειώσω με τη ρημαδοσχολή τώρα. (Note to self, γιατί έχω και μια τάση να το ξεχνάω πλέον!)
Χρόνια μου πολλά.

Filed under , having 9 comments Edit 

26 & Counting

by Cookie Basher

Φέτος δε θέλω να γιορτάσω τα γενέθλιά μου, δε μου λέει κάτι. Δεν έχω κοντά μου τους ανθρώπους που θέλω, έχω κλείσει το κινητό μου και δε θέλω τυπικούρες. Μηνύματα από (κάποτε) φίλους ή γνωστούς, που πλέον βρισκόμαστε μια φορά το χρόνο. Ή και καθόλου. Save it. Οπότε δεν τα γιορτάζω καθόλου. Ή καλύτερα, τα γιορτάζω μέσα μου, για πρώτη φορά.
I'm taking my freedom,
Pulling it off the shelf,
Putting it on my chain,
Wear it around my neck,
I'm taking my freedom,
Putting it in my car,
Wherever I choose to go,
It will take me far,

I'm livin' my life like it's golden
Μ'αρέσει που έχω φτάσει εδώ που είμαι, αν και δεν είμαι ακόμα εκεί που θέλω. Αυτός είναι και ο δικός μου στόχος για τη νέα χρονιά και μέχρι τα επόμενα γενέθλιά μου. Που ίσως τα περάσω σε κάποιο στρατόπεδο στα σύνορα. Αλλά δε με πειράζει και τόσο.

Αν ήταν να κρατήσω κάποια πράγματα από το 2007, θα χωρούσαν σε μια χούφτα: όλος σχεδόν ο Ιούλιος, τα πράγματα που έμαθα για μένα μέσα από μια (αποτυχημένη) σχέση, το να είμαι ευγνώμων για τα αυτονόητα, το ξεκαθάρισμα των ατόμων που με περιβάλλουν, η αποκρυστάλλωση των στόχων για το μέλλον, το coming out σε μέλη της οικογένειάς μου, η σύσφιξη των σχέσεων με το ένα από αυτά, ο εθελοτυφλισμός του άλλου. Το blog που νόμιζα πως δε θα το κρατούσα ούτε για ένα μήνα. Που άρχισα να πιστεύω σε μένα. Που πέρασα δυσάρεστες καταστάσεις και βγήκα πιο δυνατός. Όλα τ΄άλλα, πέταμα.

Όλοι λένε ότι το 2008 θα είναι για τους Αιγόκερους η χρονιά που περίμεναν. Ότι θα τους πάει μπροστά. Το πιστεύω αυτό, άσχετα από ζώδια. Αυτή η χρονιά θα είναι payback time. :)

{26 άλλες χρήσεις μιας οδοντόκρεμας}

Filed under having 14 comments Edit