Void(0)

Συνήθως οι φωτογραφίες με ηλιοβασιλέματα κλπ μου κάνουν πολύ cheesy, αλλά δε μπορώ ν'αντισταθώ αυτή τη φορά. Φωτογραφίες από το τρένο, από την επιστροφή στη Θεσσαλονίκη, την επόμενη της συναυλίας. Τόσες ώρες ταξίδι, έπρεπε να βρω μια ενασχόληση!.. Φαίνεται και η αντανάκλαση χέρι+κινητό, oh well :P

Πήγαιν' έλα ταξίδι-αστραπή, γύρω στις 15 ώρες διαδρομή. Αλλά άξιζε για κάθε λεπτό! Ο λόγος φυσικά για τη συναυλία της Kylie στην Αθήνα, πριν 3 μέρες. Ήθελα να γράψω πιο πριν, αλλά ήμουν ακόμα on post - Kylie mode και με το ποστ αυτό μπαίνει οριστικά ο επίλογος.

Μέχρι να φτάσουμε στο Terra Vibe η ώρα είχε ήδη πάει 7.30 και το μπροστινό τμήμα των 70 ευρώ είχε ήδη ψιλογεμίσει, αλλά με την καλή μου Αλίκη καταφέραμε να είμαστε αρκετά μπροστά. Φωτογραφίες δεν έβγαλα, αφού ήθελα να απολαύσω τη συναυλία στο έπακρο [στα blogs των Wrong Guy, Sandman, musicbug, ecmec & thannos υπάρχει μπόλικο υλικό] και τελικά καλά έκανα, γιατί καθ' όλη τη διάρκεια χοροπηδούσα πάνω κάτω, ενώ την επόμενη μέρα είχε σχεδόν κλείσει και η φωνή μου, αφού φρόντισα να κάνω αισθητή την παρουσία μου ουρλιάζοντας και τις 2+ ώρες :Ρ
Ευτυχώς είχαμε προνοήσει από πριν για νερό και μπύρα, γιατί αν ήταν να περιμέναμε να αγοράσουμε μάρκες και μετά να περιμένουμε να αγοράσουμε από το μπαρ, τα νεύρα μας θα είχαν γίνει κολιέ.
Η Kylie είναι absolute fun + joy! Παρ'όλο που την έχω δει live σε dvd, εντύπωση μου έκανε η άψογη φωνή της (who'd have thought), η αμεσότητα και η θετικότητα που έβγαζε -ελπίζω να ήμασταν καλό κοινό! Επειδή ήμουν μπροστά δεν είμαι σίγουρος τί γινόταν, αλλά νομίζω πως ένας χαμός έγινε. Και νομίζω πως είδα την Kylie να συγκινείται σε κάποια φάση. 7.000 διαβάζω πως ήμασταν, μια χαρά μου φαίνεται για Ελλάδα και δεδομένου του χώρου. [Ο Ethan λέει 25.000 (!!!), δεν ξέρω, ποτέ δεν ήμουν καλός στο μέτρημα ]

Δεν είπε πολλά από τα αγαπημένα μου [What do I have to do, Come into my world -που κανονικά είναι μέσα στο Naughty Manga Girl Act που κόπηκε-, Put yourself in my place κά.], αλλά είπε το Your disco needs you, που δεν το περίμενα. Το I should be so lucky θα μπορούσε και να το είχε παραλείψει imo :Ρ
Με κομμένα acts, σκηνικά και τραγούδια, ήταν και πάλι άψογα! [Πλήρες setlist στο blog του Vampy]

Μετά τη συναυλία δεν ήθελα να φύγω από το Terra Vibe, δεν ήθελα να τελειώσει η βραδιά...

Lol @ Ηλία, που έκπληκτος που με είδε εκεί ψέλλισε "τί κάνεις εσύ εδώ, αφού εσύ δεν..."! Πού νά ξερε ότι Kylie άκουγα από τα 6 μου χεχε

Neverάκο, τελικά tourbooks δεν κατάφερα να μας πάρω, γιατί τα 2 τελευταία τα πήρε ο μπροστινός μου (γκρρ) και πάνω που έλεγα fuck it, θα πάρω τη lame τράπουλα, πήρε την τελευταία ο διπλανός μου! Τέλος πάντων...
Όσοι δεν τα καταφέρατε, κρίμα μεν, αλλά αν πιστέψουμε την Kylie, θα μας ξανάρθει. Ως την επόμενη φορά λοιπόν!

Videogames & movies. Ένα θέμα που συνήθως είναι για γέλια ή/και για κλάματα. Πονεμένη ιστορία. Η πρώτη αξιόλογη μεταφορά videogame σε ταινία ήταν το πρώτο Resident Evil το 2002, αλλά η πιο πετυχημένη εκείνη του Silent Hill το 2006. Όχι τα Tomb Raider, όχι το Mortal Kombat, όχι, όχι, όχι. Συνήθως εκεί που αποτυγχάνουν είναι στο συνδυάσουν ποιοτική δουλειά με αυτό που περιμένουν να δουν οι θεατές, δηλαδή οι gamers.

Το αντίστροφο, δηλαδή ταινία να αποκτήσει και το αντίστοιχο videogame είναι πολύ πιο συνηθισμένο και συνήθως έχει συμπαθητικά αποτελέσματα. Πάντως σοβαρές προσπάθειες για σωστές μεταφορές γίνονται σιγά σιγά. Ως φαν του Silent Hill, προσωπικά έμεινα πολύ ευχαριστημένος από την ταινία, ενώ δεν το περίμενα.

Για τα επόμενα 2 χρόνια, είναι πολλές οι μεταφορές που ετοιμάζονται ή φημολογούνται, μερικές από τις πιο σημαντικές είναι οι παρακάτω (κλικ για imdb info):

Σχεδόν όλοι αυτοί οι τίτλοι (εκτός δηλαδή από το Warcraft που δεν έχω παίξει ποτέ) είναι από τα πιο αγαπημένα μου games ever κι ελπίζω να κάνουν καλή δουλειά! Για το Prince of Persia ακούγεται ο Jake Gyllenhaal (!), Max Payne θα είναι ο Mark Wahlberg, και στο Onimusha, Samanosuke ο Takeshi Kaneshiro.

Μετά το πρώτο μέρος, ήρθε και πάλι η στιγμή για keywords, μαζί με άκυρες φωτό ασορτί (είπαμε, i am easily amused :Ρ)
Διαβάζοντας τα στατιστικά του blog, ένα έχω να πω: μερικοί εκεί έξω είστε τελείως ανωμαλάρες! Για ευνόητους λόγους, παραλείπω αυτά τα keywords, είπαμε να κρατάμε κι ένα επίπεδο. Επίσης για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι δεν έχετε ιδέα από googling. Πχ, το "θελω να φαω πέοσ" δε μπορεί να σας βοηθήσει. Ούτε το "θέλω ένα strapon στον κώλο μου" θα φέρει επιθυμητά αποτελέσματα στην αναζήτηση. Συγκεντρωθείτε.

Φέτος συμπληρώθηκαν 10 χρόνια από τότε που κυκλοφόρησε το κλασικό videogame Resident Evil 2. Ιστορικό παιχνίδι και σίγουρα μέσα στη λίστα με τα πιο αγαπημένα μου παιχνίδια ever [πρέπει να το έχω τερματίσει πάνω από 30 φορές], καθώς και το παιχνίδι που με "έμπασε" μια και καλή στον κόσμο των videogames. Το 1998 ήταν μια πολύ σημαντική χρονιά για μένα και κοιτώντας πίσω, σίγουρα και ένα κομβικό σημείο. Αλλά αυτά είναι μια άλλη ιστορία :)

Η ιστορία του θα είναι το-μετά-7-χρόνια από τη Raccoon City, με πρωταγωνιστές τους ίδιους με του RE2, την Claire και τον [αγαπημένο μου] Leon, ένα χρόνο μετά τα γεγονότα του RE4 και τρία χρόνια πριν το RE5. Περιττό να πω πόσο πολύ ανυπομονώ, έτσι; Ακριβής ημερομηνία δεν έχει δοθεί ακόμα, αλλά λογικά κάπου προς τα τέλη της χρονιάς θα το έχουμε στα χέρια μας.
Παράλληλα, ετοιμάζεται η 4η live action ταινία της σειράς και το Resident Evil 5 για τη νέα γενιά παιχνιδομηχανών [ρίξτε μια ματιά κι εδώ].

...πότε γίνεται το φετινό Φεστιβάλ Comics της Βαβέλ, να πει. Το site έχει να ενημερωθεί από πέρισυ και μια αναζήτηση στο νετ δεν απέδωσε τίποτα α π ο λ ύ τ ω ς.

Επίσης να πει όποιος ξέρει, γιατί δε μπορώ να βρω τεύχος της Βαβέλ εδώ και 2-3 μήνες στα περίπτερα της Θεσσαλονίκης. Ok, ποτέ δεν έβρισκα έτσι κι αλλιώς άκρη με τη διανομή και τους περιπτεράδες που με κοιτούσαν παράξενα και μου έλεγαν πάντα ότι τελείωσε / δεν ήρθε / στάλθηκε πίσω κλπ. Αλλά τώρα αρχίζω να ανησυχώ, τόση γκαντεμιά πια με δέρνει; Μήπως έχει συμβεί το χειρότερο και δεν τό'χω πρεφάρει;

...is kootchi-koo with you.

Το αγαπημένο μου άλμπουμ του Marvin Gaye είναι μακράν το I Want You. Μπορεί να μη συναγωνίζεται τη φήμη ή και την καλλιτεχνική αξία κάποιων προγενέστερων άλμπουμ [What's Going On (1971), Let's Get It On (1973)], αλλά ίσως και αυτό να είναι ένας λόγος που μαζί με τη μουσική για το Trouble Man (1972) τα συγκαταλέγω στα προσωπικά μου αγαπημένα. Που αν σταματούσε την καριέρα του με αυτό το άλμπουμ, δε θα είχε βγάλει ποτέ τις αηδίες τύπου Sexual Healing.

Το I Want You είναι ένας δίσκος που επηρέασε όλο το κύμα της neo soul, από τη Sade μέχρι το Maxwell και ακούγοντάς τον, μου φαίνεται δεν έχει παλιώσει [32 χρόνια πριν βγήκε].

Βάλτε το να παίξει ολόκληρο. Από το πρώτο μέχρι το τελευταίο τραγούδι, είναι ένα αισθησιακό ταξίδι, ένα υγρό όνειρο [όπως έγραψε και κάποιος στο discogs].

[Η επιτυχία του άλμπουμ είναι το ομώνυμο κομμάτι, που χρόνια μετά διασκεύασε η Madonna με τους Massive Attack.]

Κλικ στο εξώφυλλο.

01. I Want You (Vocal)
02. Come Live With Me Angel
03. After the Dance
04. Feel All My Love Inside
05. I Wanna Be Where You Are
06. I Want You (Intro Jam)
07. All The Way Round
08. Since I Had You
09. Soon I'll Be Loving You Again
10. I Want You (Intro Jam)
11. After the Dance (Vocal)

Episode 1: Welcome to Gaytown.



Δύσκολοι καιροί για στρέητ...

Θα της δείξω εγώ της παλιαδερφής. Πριν βγει από την ντουλάπα, ΕΓΩ ήμουν η αγαπημένη της οικογένειας. Μετά βγήκε αυτός, αυτή η μελοδραματική πριγκίπισσα με τα μωβ και μου έκλεψε τη δόξα. Μη με παρεξηγείτε, αδερφός μου είναι και τον αγαπάω, αλλά ήρθε η ώρα να τον εκδικηθώ για όλες τις φορές που μου έκλεβε τα φουλάρια και τα μπλουζάκια για να βγει date από το gaydar και μου τα επέστρεφε μετά ξεσκισμένα. Που κάθε φορά μου το τελειώνει το Glow με το που το παίρνω. Και δεν ξεχνάω που μου έφαγε το γειτονάκι, πίσω στο Montreal. Άσε που όλοι ξέρουν ότι ΕΓΩ έχω περισσότερο ταλέντο και κάνω τρομερή υπομονή κάθε φορά που βγάζει έναν δίσκο που όλοι εκθειάζουν, ενώ μόνο κάνα-δυο τραγούδια υποφέρονται (ok, είμαι υπερβολική, αλλά έχω τα δίκια μου κι εγώ -μου ήρθε και περίοδος σήμερα, γάμα τα). Οπότε θα βγάλω κι εγώ ένα δίσκο που να γαμάει, που ούτε καν το best του Ρούφους δε θα το φτάνει. Ήρθε η ώρα της δικαίωσης, μικρή μου!..

Το χειρότερο είναι ότι έστειλα αγγελία στο "Σε είδα" ή ότι είχα μια απάντηση, και αφού απάντησα, πατάω συνέχεια ανανέωση στο e-mail μέχρι να μου έρθει η απάντηση #2 για να διαπιστώσω αν όντως είναι το σωστό άτομο;

Αν όντως είναι αυτός, κλείνω το blog, παρατάω το στρατό, δίνω τα κατοικίδια για υιοθεσία και φεύγω στο εξωτερικό για να παντρευτώ. Αύριο όλα αυτά.

Αν δεν είναι αυτός θα έχω γίνει μπλογκο-ρόμπα, αλλά χέστηκα (στην πραγματικότητα δεν είμαι τελείως γυμνασιοκόριτσο). Και μετά θα σβήσω αυτό το ποστ. :Ρ

Έχω που έχω να πατάω F5 συνέχεια μέχρι αύριο που ίσως τελικά να έχω απάντηση, έχω και αυτόν εδώ να εφευρίσκει συνεχώς νέα παιχνίδια στο facebook. Μετά το self-poke, σειρά έχει το poke του θανάτου. Πώς είναι εκείνο που κοιτάζεστε με τον άλλον στα μάτια κι ο πρώτος που θα τα ανοιγοκλείσει, χάνει; Ε, το ίδιο. Αυτός που θα πατήσει "remove" αντί για "poke back", χάνει. Στο ενδιάμεσο, στέλνει ο ένας στον άλλο μηνύματα με σκοπό να κάμψει την αποφασιστικότητα του αντιπάλου. Once you poke, you can't stop.

Το ορκίζομαι πως αν ακούσω άλλη μια φορά από συγγενείς τι τυχερή που θα είναι η γυναίκα που θα με πάρει, επειδή ξέρω να κάνω φακές και να πλένω πιάτα, θα πάρω τα πηρούνια και θα τα καρφώσω στα μάτια μου.