Είναι κάπως παράξενο να βλέπω την οθόνη του blogger και πάλι, μετά από μισό μήνα αποχής. Όπως είχα πει, λόγω των υποχρεώσεων στη σχολή, έβαλα το μπλογκ στο ντουλάπι για λίγο. Έχω ένα θέμα σε αυτές τις περιπτώσεις. Αφοσιώνομαι εντελώς και αποκλειστικά πχ στο διάβασμα και δεν ασχολούμαι με τίποτα άλλο, ούτε καν με τον εαυτό μου (ok, ένα μπάνιο το κάνω, μη νομίζεις), οπότε χάθηκα από όλα και από όλους, ακόμα και από τους λιγοστούς πλέον φίλους μου. Oh yeah. Μέσα σε έναν χρόνο, η παρέα μου αφανίστηκε (δε μιλάω για τα 1-2 άτομα που με ανέχονται και τους ανέχομαι ό,τι και να γίνει), δεν ξέρω τον λόγο και επίσης δε με νοιάζει πλέον. Στην αρχή με πείραξε, αλλά στην πορεία ή έγινα απλά αναίσθητος, ή το συνήθισα κι έπαψε να με νοιάζει, ή απλά αποδείχτηκαν ευκαιριακές φιλίες - μαϊμού. Everybody can suck it. Σταμάτησα να το ψάχνω είναι η αλήθεια, who cares.. (I do?)
Όλα δείχνουν πως η σχολή μου σε λίγο καιρό θα αποτελεί ολοκληρωμένο κεφάλαιο της ζωής μου και τα συναισθήματα είναι μεικτά, όπως συνήθως συμβαίνει σε αυτές τις περιπτώσεις. Η εξεταστική-φόβος-και-τρόμος πάει ως τώρα ανέλπιστα καλά, κάτι που το κέρδισα, αλλά κάνει και τους δικούς μου να τραβάνε πάλι τα μαλλιά τους, αφού μαθήματα που τα είχα δώσει 4-5 φορές, τελικά τα περνάω με 9-10. Oh well. Όπως έλεγα, φυσικά και χαίρομαι που τελειώνω, αλλά με πιάνει μια μελαγχολία που συνήθως παθαίνω όταν καταφέρνω κάτι που ήθελα πολύ από τη μια και από την άλλη γιατί τα τελευταία 6-7 χρόνια θυμάμαι τον εαυτό μου πάντα σε σχέση με τη σχολή. Ε δεν είναι και λίγα. Δεν αγχώνομαι από τώρα για το επόμενο βήμα, αφού θα μεσολαβήσει ο στρατός, θα έχω εκεί μπόλικο χρόνο να το σκεφτώ.
Τώρα λοιπόν, έχω ας πούμε ένα μικρό κενό στο πρόγραμμα μέχρι το επόμενο μάθημα. Ενώ ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα έβγαινε έξω και θα "περνούσε καλά", εγώ συνεχίζω να κάθομαι κλεισμένος στο σπίτι, a ro no. Πφ, ώρες ώρες απορώ με τον εαυτό μου.
Τώρα λοιπόν, έχω ας πούμε ένα μικρό κενό στο πρόγραμμα μέχρι το επόμενο μάθημα. Ενώ ένας φυσιολογικός άνθρωπος θα έβγαινε έξω και θα "περνούσε καλά", εγώ συνεχίζω να κάθομαι κλεισμένος στο σπίτι, a ro no. Πφ, ώρες ώρες απορώ με τον εαυτό μου.
5 comments:
Πας καλά ε; Μπράβο ρε!! Δίνεις και σε μας ελπίδες!
μια χαρα ολα! μα καλα, θα κατσεις μεσα σε date night??? lol, lame line.
everybody can suck it. αντε μου στο διαλο δηλαδη. κλεψε απο καπου λεφτα και ελα καμια βολτα!!
Εεε δεν θέλω τέτοιαααααααααα......
Αμα δεν κλέψεις λεφτά για uk στο pov έλα και μια βόλτα κατα Αθήνα μεριά.........ΑΝΤΕ ΑΝΤΕ.....
epitelous TELEIWSES me aythn thn e3etastikh?ante giati 8a estelna na se psa3oun!!!:P
8a er8w na xw8w xourxouriazontas sthn agkalia sou
Rev, if I can do it, so should you! (Σα διαφήμιση για την κυτταρίτιδα ακούγεται αυτό)
I'll be the light of hope when everything turns dark
P.o.V., με κάλεσαν σε ένα σουαρέ, να πάω λες;
Yes baby, Everybody can suck it. Αυτό θα είναι το μότο μου για τη νέα χρονιά.
Xipo, αρχές άνοιξης I'm coming to a theatre near you. I'll keep you posted (literally)
Moody, καλά, δεν τελείωσα ακόμα, αλλά το δύσκολο πέρασε!
Έλα έλα και θα σε χαϊδεύω στο λαιμό και θα κάνεις χουρ χουρ :Ρ
Post a Comment