Void(0)

Ok, το προηγούμενο ποστ παραβιάζει μια βασική αρχή μου: Don't be pathetic!

Τό 'ξερα ότι θα έβγαινε έτσι όταν το έγραφα, αλλά και μόνο που κατάφερα να αγνοήσω την αρχή αυτή, είναι καλό σημάδι, no?
Είναι παράξενο πάντως, καθώς όταν αποφάσισα να ανοίξω το μπλογκόσπιτο, οι λόγοι ήταν τελείως διαφορετικοί. Τώρα απλά κατέληξα στο ότι σιγά μη χρειάζομαι και σπέσιαλ λόγο να γράφω ό,τι μου κατέβει.

Now, now. Let me introduce myself properly.
Είμαι 25, αιγόκερως με ωροσκόπο ταύρο. Αυτή τη στιγμή είμαι ανάμεσα σε διαφορετικές περίοδους της ζωής μου. Είμαι -επιτέλους- στα τελειώματα με τη σχολή, ετοιμάζομαι στο καπάκι για στρατό, καταστρώνω σχέδιο διαφυγής προς κάποια πολιτισμένη χώρα και στο ενδιάμεσο προσπαθώ να βρω την άκρη, να βρω τον εαυτό μου και να βάλω τη ζωή μου σε κάποια τάξη.

Τον προηγούμενο Οκτώρη αποφάσισα να αφήσω τη ζωή μου στη Θεσσαλονίκη (που σιγά σιγά ξεψυχούσε) και να γυρίσω -προσωρινά- στο πατρικό. Έφαγα φλασιά ξεγυρισμένη και πλέον η πόλη δε με κρατούσε. Ίσως στο βάθος να ήθελα να αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορούσα να το κάνω.