Η σημερινή μέρα μου έπεσε κάπως βαριά..
Νιώθω εγκλωβισμένος για άλλη μια φορά μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό και στη ζωή που έχω "επιλέξει" να κάνω. Οι τάσεις φυγής από όλα συνεχώς φουντώνουν, ειδικά σήμερα ήθελα να μπορούσα να τα βροντήξω όλα και να την κάνω γι' αλλού. Για πού όμως; Για ένα μέρος που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μου; Δεν ξέρω. Θέλω να το ψάξω και να το βρω, πρέπει να το βρω.
Τελικά το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι τα δεσμά που ο ίδιος -ακούσια- έχω δημιουργήσει.
Είτε πρόκειται για συναισθηματικά, σεξουαλικά, ψυχικά, αυτοδιάθεσης εαυτού. Είμαι τίγκα στα restraints. Restraints που με εμποδίζουν να εκφράζομαι όπως θα ήθελα, όπως θα μου έβγαινε φυσικά. Σα να θέλω να πετάξω, αλλά αυτά να με κρατάνε δεμένο στη γη.
Συμβάσεις και συμβιβασμοί, μια ζωή. Δειλός μαλάκας.
Είμαι 25. Εδώ και 8 μήνες ζω με τους γονείς μου, στο πατρικό μου, μετά από 6 χρόνια φοιτητικής -ας πούμε- ζωής στη Θεσσαλονίκη. Τα χρόνια αυτά φέρνουν ανάμεικτα συναισθήματα..θα γράψω γι'αυτά κάποια άλλη φορά, ισως την επόμενη.
Νιώθω εγκλωβισμένος για άλλη μια φορά μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό και στη ζωή που έχω "επιλέξει" να κάνω. Οι τάσεις φυγής από όλα συνεχώς φουντώνουν, ειδικά σήμερα ήθελα να μπορούσα να τα βροντήξω όλα και να την κάνω γι' αλλού. Για πού όμως; Για ένα μέρος που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μου; Δεν ξέρω. Θέλω να το ψάξω και να το βρω, πρέπει να το βρω.
Τελικά το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι τα δεσμά που ο ίδιος -ακούσια- έχω δημιουργήσει.
Είτε πρόκειται για συναισθηματικά, σεξουαλικά, ψυχικά, αυτοδιάθεσης εαυτού. Είμαι τίγκα στα restraints. Restraints που με εμποδίζουν να εκφράζομαι όπως θα ήθελα, όπως θα μου έβγαινε φυσικά. Σα να θέλω να πετάξω, αλλά αυτά να με κρατάνε δεμένο στη γη.
Συμβάσεις και συμβιβασμοί, μια ζωή. Δειλός μαλάκας.
Είμαι 25. Εδώ και 8 μήνες ζω με τους γονείς μου, στο πατρικό μου, μετά από 6 χρόνια φοιτητικής -ας πούμε- ζωής στη Θεσσαλονίκη. Τα χρόνια αυτά φέρνουν ανάμεικτα συναισθήματα..θα γράψω γι'αυτά κάποια άλλη φορά, ισως την επόμενη.
0 comments:
Post a Comment