Και μόνο ότι είναι 6 παρά το πρωί και κάνω ποστ είναι ενδεικτικό της κατάστασης.
Η τελευταία βδομάδα πέρασε με συνοπτικές διαδικασίες, δεν πήρα χαμπάρι, χρονική τρύπα;
Μαραθώνιος Prison Break που κράτησε δύο βράδυα (είχα να κάνω πολύ catching up), σαββατοκύριακο στην εξωτική Κοζάνη, όπου η πιο ενδιαφέρουσα δραστηριότητα ήταν τα επιτραπέζια και η μπιρίμπα (hey Δ.), ξανά Prison Break, σχολή και μπόλικη μαστούρα από την αϋπνία. Διακοπή της forthnet για μια μέρα, ένα κάψιμο της ασφάλειας, μια διάρρηξη που συνέβη στις 6 το πρωί μόνο στη φαντασία μου, που έφτανε για να με κάνει ακόμα πιο edgy, ήρθε κι έδεσε.
Για άλλη μια φορά, οι προσπάθειές μου να φτιάξω το πρόγραμμα του ύπνου κατέληξαν στο ακριβώς αντίθετο αποτέλεσμα, να ξυπνάω από λήθαργο κατά τις 2 τα ξημερώματα και να τριγυρνάω στο σπίτι, με περιστασιακές επιδρομές στα περιεχόμενα του ψυγείου και των ντουλαπιών της κουζίνας. Είπα χθες να μην κοιμηθώ, έτσι ώστε όταν θα ερχόταν το βράδυ να κοιμόμουν με τη μία. Έτσι, όταν ξημέρωσε, μετά από λίγο πρωινό χορό για εκτόνωση (με υπόκρουση Rihanna), πέρασα μιάμιση ώρα στο λεωφορείο για τη σχολή, νομίζοντας ότι είμαι ο Scofield και ο απαίσιος διπλανός μου staring at me γέρος, ο Bellick, παρακολούθησα μια ορκωμοσία, έκανα ένα τρίωρο Οικονομετρίας, φαγητό στη λέσχη, κάτι errands (και πώς άραγε να λέγεται αυτό στα ελληνικά;), μιάμιση ώρα και πάλι στο λεωφορείο (όπου ξεράθηκα τελείως), όταν γύρισα τελικά δεν άντεξα και έριξα έναν πρόχειρο λήθαργο.
Είναι παράξενο το feeling της αϋπνίας, εκτός από την σωματική κούραση, αν είμαι μόνος μου τρώω τρελό κόλλημα και χάνομαι στον κόσμο μου, αν είμαι με παρέα συνήθως αν ανοίξω το στόμα μου δε μπορώ να ελέγξω τί θα βγει (ασυναρτησίες, ηλιθιότητες, σοφίες της ζωής) και οι άλλοι με κοιτάνε με απορία. Το περπάτημα είναι μέχρι να το ξεκινήσεις, αλλά μετά γίνεται κάτι μεταξύ συρσίματος και πετάγματος (αυτό μάλλον δε βγάζει και πολύ νόημα)...
Στον κόσμο μου
7.11.07 by Cookie Basher
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Απορώ με τις αντοχές σου. Πάει, θα κάνουμε υπνοθεραπεία. Όπως η ζουρλή Τέιλορ στον ξανθό στο THE O.C. Θα σου φτιάξω χαλαρωτικό κινέζικο τέϊον και θα βάλουμε να δούμε καμιά ασιατική ταινία, να δεις για πότε θα σε πάρει.
Υ.Γ. Με εξιτάρει το περπάτημά σου. Θέλω να μου το διδάξεις.
palia otan i8ela na koimi8w nwritera apoti sini8ws, epina! alla meta den mporousa na ksypnisw. alla toulaxiston koimomoun! try it. worst case scenario na gineis alkoolikos...alla aren't we all on some level? :P
Α καλά! Φέτος έχω ρίξει τρελά ξενύχτια (λόγω δουλειάς) και την επόμενη μέρα απαγορεύω στον εαυτό μου να μιλάει. Γίνομαι η προσωποποίηση της ασυναρτησίας!
Σιγα φυσιολογικό είναι. Είναι το ωράριο του φοιτήτη. Been there done that. Θα μπεις στο καζανι της μιζερης καθημερινοτητας και συ και θα στρώσεις.
Γουστάρω πλέον που μπορω και τα λεω σε κάποιον επιτέλους αυτά. Πάντα μου τα λέγαν.
γυμναζόμαστε τακτικά, μειώνουμε τους καφέδες και τα τσιγάρα όσο γίνεται και φτιάχνουμε πρόγραμμα δραστηριοτήτων κατά την διάρκεια της ημέρας. μόνο έτσι κάποια στιγμή θα αρχίσεις να κουράζεσαι σωματικά και πνευματικά και θα μπορέσεις να κοιμηθείς......
oni, sorry, cant follow :P
Για το τέϊον και την ταινία, μέσα, αλλά για το περπάτημα θέλει πολύ δουλειά, να ξέρεις!
P.O.V., μόνο αν συνοδεύεται με μπόλικο φαγητό με πιάνει, με ξέρεις
revqueer, σε καταλαβαίνω απόλυτα
xipaki, λες; Απλά έχω κουραστεί μωρέ τόσα χρόνια αυτό, και με πάει πολύ πίσω
ethan, ok, τό 'χω! Μόνο το πρώτο μού χει μείνει, αλλά που θα πάει
Μη με πιεζεις.
Το ονομα των ηρεμιστηκων [χεσε με δεν ξερω ορθογραφια] δεν στο λεω.
Ντασουυυυυςςς, κρυωσα. *wipes snot on your shirt* :(
Ειναι κατι σαν μαστουρα και η αυπνυα. Οσο πιο πολυ το σκεφτεσαι και στρεσσαρεσε, τοσο θα σε ταλαιπωρει. Προσωπικα με κοιμιζει αμεσως η μαλακια, αν οχι η πρωτη σιγουρα η δευτερη-my twopenny.
Post a Comment