Η Θεσσαλονίκη φημίζεται για το δίκτυο μέσων μαζικής μεταφοράς. Αυτό επειδή είναι η μόνη μεγάλη πόλη που έχει μόνο λεωφορεία, οπότε αυτή η φήμη δεν είναι και η καλύτερη.
Ναι, το ξέρω ότι ξεκίνησαν οι εργασίες του μετρό, το οποίο θα ολοκληρωθεί σε περίπου 10 χρόνια. Πώς θα μπορούσα να μην το ξέρω, όταν το λεωφορειακό μπουρδέλο γίνεται λόγω των εργασιών ακόμα πιο χαοτικό; Ειδικά η Εγνατία σε ώρα αιχμής είναι το κάτι άλλο. Ξεκινάς πχ από Βαρδάρη να πας στα Πανεπιστήμια. Στο πρώτο σταμάτημα, εντοπίζεις από το παράθυρο μια γιαγιά να τσουλάει με το Π της. Ξεκινάει το λεωφορείο. Σταματάει. Η γιαγιά με το Π σε (ξανα) προσπερνάει. Ξεκινάει και πάλι, σταματάει μετά από 2 λεπτά, κοκ. Πλέον η γιαγιά με το Π έχει χαθεί στον ορίζοντα κι εσύ τρως τη σκόνη της. Φτάνεις στη σχολή σου με καθυστέρηση λόγω της κίνησης (τί πάει να πει είχες ξεκινήσει μια ώρα νωρίτερα από το κανονικό;) και παρακολουθείς το μάθημα καθισμένος στο σκαλάκι του αμφιθεάτρου, τέτοια ώρα που έφτασες.
Ο Cookie Basher προσπαθεί να φτάσει στη σχολή τουΤο χειρότερο από όλα είναι φυσικά το σχεδόν μόνιμο πάστωμα. Καλά, δε μιλάω για κάθισμα, πολυτέλειες είναι αυτά, απλά βρίσκεις μια γωνίτσα να σταθείς, όπου θα μπορείς να αλλάζεις στάση όταν πιάνεσαι και αισθάνεσαι βασιλιάς. Για τις θέσεις φυσικά επικρατεί ο νόμος του γρηγορότερου. Σε αφετηρία ας πούμε, με το που ανοίγουν οι πόρτες, γίνεται το έλα να δεις, οι γιαγιάδες στην πρώτη γραμμή με τεράστιες σακούλες (μα τί κουβαλάνε συνέχεια;), γλάστρες με φυτά, καρότσια, ατμομάγειρες, οι κάθε σχεδίου και χρώματος γεματούτσικες μεσήλικες κυρίες από πίσω, οι γκόμενες ακολουθούν, μετά όλοι οι άλλοι κι εγώ συνήθως τελευταίος, τρέχουμε όλοι μαζί να προλάβουμε να μπούμε, λες και η στάση θα εκραγεί σε 10 δευτερόλεπτα. Με το που θα μπούμε, παίζει νοερά μια μουσική, που μόλις έχει σταματήσει, κι όποιος δεν πρόλαβε να καθήσει παίρνει τον πούλο.
Εδώ κι ένα χρόνο σχεδόν, τα λεωφορεία είναι ο μόνος τρόπος με τον οποίο μετακινούμαι (σχεδόν καθημερινά, για μεγάλες αποστάσεις), κι έτσι έχω εμβαθύνει και στις φυλές των επιβατών, κυρίως στην προαστιακή γραμμή.
Η μεγαλύτερη ομάδα είναι εκείνη των υπερήλικων συνταξιούχων, που συνήθως κατεβαίνει στη Θεσσαλονίκη για "δουλειές" και χωρίζονται με βάση το φύλο. Οι γέροι σχεδόν πάντα φοράνε παλιό κοστούμι, έχουν τριχωτά αυτιά (ορκίζομαι πως σε 40 χρόνια θα προτιμώ να δίνω όλη τη σύνταξη στα λέηζερ παρά αυτό) και δε λένε πολλά, οι δε θείτσες έχουν πολύ κοντά μαλλιά με βαφή κάποιων εβδομάδων, χρυσά σκουλαρίκια, γυαλιά, περιφέρεια, με τόσο μεγάλο βαθμό ομοιογένειας που ορκίζομαι ότι δε μπορώ να τις ξεχωρίσω. Πάντα κυκλοφορούν σε γκρουπ, τα οποία διέπει άριστη κατανομή ρόλων. Πχ μία ή δύο αναλαμβάνουν να μπουν πρώτες για να πιάσουν μια πτέρυγα θέσεων, μια άλλη χτυπάει τα εισητήρια, κάποιες κουβαλάνε τις σακούλες και οι άλλες συνήθως είναι υπεύθυνες για τη δημιουργία σύγχυσης στους υπόλοιπους επιβάτες, με σκοπό τη νίκη. Όταν η κάθε ομάδα έχει πετύχει τους στόχους τους, κάνουν regrouping ("Μαρίκααα, εδώ είμαστε μαρή") και απολαμβάνουν όλο φιλαρέσκεια την επιτυχία της αποστολής. Δεν έχει σημασία αν θα κατέβουν μετά από δυο στάσεις.
Η γραμμή 31: ΒΟΥΛΓΑΡΗ - Κ.Τ.Ε.Λ.Το νέο σύστημα αναγγελίας στάσεων είναι ηλίθιο. Ok, σωστό σα σκέψη, πολλά αλλά όμως. Η Θεσσαλονίκη έχει πολλές στάσεις με απόσταση 2-3 τετραγώνων μεταξύ τους. Οι αναγγελίες αφορούν την τωρινή στάση, την επόμενη στάση και στα ελληνικά και στα αγγλικά. Η εκνευριστική φωνή (που έχει ένα πρόβλημα με τις στάσεις που τονίζονται στην παραλήγουσα:"Στάση: Χαρτοποιείίίίίίίία") δε βγάζει το σκασμό σχεδόν ποτέ! Φυσικά ο ξένος επισκέπτης θα ψάχνει να βρει τη Ζαρτοποιεία, αφού τα greeklish υπάρχουν και εδώ.
Είναι αστείο, αλλά κάθε φορά που υπάρχει κάποιος ημίτρελος/τζανκιό/κήρυκας/ζητιάνος στο λεωφορείο, θα είναι δίπλα μου ή ακόμα χειρότερα απέναντί μου. Δε με πειράζει, αρκεί να μην αρχίσει την πάρλα. Εκεί θέλω να φάω τα δάχτυλά μου, γιατί δε σταματάει με τίποτα.
Τυχαίες πληροφορίες που έχω αποκομίσει με τον τρόπο αυτό, τις τελευταίες μέρες:
αν πάρεις κόκα, το πέος σου γίνεται τόσο σκληρό, που μπορείς να σπάσεις και το τζάμιΔεν έχει σημασία αν έχεις ακουστικά, γυαλιά ηλίου, παραπέτασμα καπνού, θα στη φέρουν και τότε την πάτησες. Για τα επόμενα 45 λεπτά θα κουνάς αυτόματα το κεφάλι καταφατικά (αν πεις οτιδήποτε δυσχεραίνεις τη θέση σου), βρίζοντας την ώρα και τη στιγμή που έβγαλες τ' ακουστικά για να απαντήσεις στη φαινομενικά αθώα ερώτηση "τί ώρα είναι".
η οδήγηση αυτοκινήτου είναι σχέδιο του Σατανά για να μας πάρει όλους κοντά του -γι' αυτό μας βάζει να τρέχουμε
τα παπούτσια που έχουν πχ 100 ευρώ σε μαγαζί της Τσιμισκή δεν είναι καλύτερα από εκείνα στο πανηγύρι που έχουν 5 ευρώ, αλλά οι καταστηματάρχες είναι κλέφτες
έχει υπολογιστεί στατιστικά ότι το 80% πάει στην κόλαση (όχι εμείς, οι άλλοι)
αν φας φασολάδα με σκουμπρί στο στρατό, σε πιάνει τρελό χέσιμο
ο θεός συγχωρεί
το πρόσωπό μου δείχνει ότι η ψυχή μου μπορεί να σωθεί (τό 'ξερα ότι δεν έπρεπε να κάνω πήλινγκ)
ps: thanks @ oni για τα onions!
16 comments:
Thanks gia to onion sxolio ;P
Sixainomai ta lewforeia, akomh perissotero tis kyratses etwn 70 kai anw ekei mesa. Mia fora stamathse apotoma k akoumphsa to kapelo mias kai mou pe: "Nomizeis pws eimai kanapes gia na ksaplwneis?". Mono pou den th skotwsa. Pleon pairnw mono taxi h' to aytokinhto. Nai, skorpaw adikws lefta to kserw :(
Μολύνεις και το περιβάλλον, αλλά τέλος πάντων.
They are the worst kind, those evil ladies. Σκέφτομαι να το αλλάξω σε lady basher.
Αχ, εμένα πλέον δεν με ξεγελάνε οι τσουρόγριες γιατί όχι μόνο έχω ακουστικά αλλά ξέρω και ποιες είναι οι θέσεις κινδύνου και σε ποιες ώρες είναι ακόμα πιο επικίνδυνες.
Αυτή που λέει τις στάσεις της έχω ρίξει τόσες κατάρες που μάλλον θα πεθάνει πολύ δυσάρεστα η καημένη...
μια ασφυξια με επιασε καθως το διαβαζα. ποσες χριστοπαναγιες εχω ριξει στα λεωφορεια...πανω που ελεγα οτι μπορει να μου λειψε λιγο η θεσ/κη...ummm...no.
Ελα χαλαρα... Σε 100 μονο χρονια θα εχουμε και μεις μετρο!
Η αληθεια ειναι οτι ειμαι τυχερος που μενω κεντρο και δεν χρειαζεται να παιρνω λεωφορεια...
Ενα πραγμα που μου την εσπαγε τρελα οταν ημουν μαθητης και γυρνουσα με το λεωφορειο απο το φροντιστηριο ηταν το εξης. Οι κωλογεροι επειδη σε βλεπουν μικρο πρεπει σωνει και καλα να σε σηκωσουν! Ρε κεραταδες. Εσεις βγηκατε να κανετε βολτιτσα και εγω ειχα 7ωρο σχολειο και μετα καπακι 4ωρο φροντιστηριο. Ειναι παραπανω μορφωση απ οτι πηρατε εσεις σε ολη σας τη ζωη! Ειμαι κουρασμενος και θελω να κατσω! Αφου πολλες φορες εκοβα κανονικο εισητηριο μονο και μονο για μην εχουν κανενα δικαιωμα να με σηκωσουν. Και ποσο το ευχαριστιομουν οταν τους το κολλουσα στη μουρη οταν λεγαν με σιγουρια: "Μαθητικο εισητηριο δεν εκοψεεεεες? Πρεπει να σηκωθεις!"
Schmow! in your face!
Tωρα θα μου πεις, καλα δεν σηκωσουν ποτε? Πως. Σηκωνόμουν. Οταν εβλεπα μια εγκυο γυναικα ή καποιον υπερηλικα που φαινοταν ο ανθρωπος οτι δεν ειχε δυναμεις, τοτε ημουν ο πρωτος που θα σηκωνοταν.
Αλλα ποτε για τους λεβεντομαλακες!
Ena tha sou pw agapimene.! To 99 me erikse giagia me magoura pou pige na anevei sto troley karfwti kai mou dwse mia gia na mpei mprosta mou kai piga na pesw apo 3 skalia. Eimai 1.88 ypsos kai varys exe ypopsin sou. I 'd love to be a lady basher!
epomenh stash: paranoia!!!!!!!
:P:P
Να πω κι εγώ την εμπειρία μου; Κύριος στο διπλανό κάθισμα 70βάλε ετών αποκοιμήθηκε στα μισά της διαδρομής και ακούμπησε το φαλακρό του κεφαλάκι στον ώμο μου. Ρομαντικό, ε;
Έχω φάει μαγγούρα στα ποδια μια φορα που βρηκα να κάτσω, και μεθυσμένος παππους ξέρασε στο παντελόνι μου. Μη νομίζεις οτι η Αθήνα αν και έχει μετρό είναι καλύτερα. Τα ιδια σκατά....άσχετα αυτα που λέει ο προβατος οτι ολοι οι ωραίοι περνουν λεωφορεία ψεμααααα τον πληρωνει ο ΟΑΣΑ....λολ
χαχαχαχαχα θεικό το κείμενο, δυστυχώς αποτύπωνεις την κατάσταση στις πραγματικές της διαστάσεις. ευτυχώς στο μετρό της Αθήνας τα πράγματα είναι κάπως καλύτερα, αν και υπάρχουν φορές που δεν αποφεύγεις το semi-ομαδικό σεξ και μάλιστα χωρίς τη συνοδεία rexona
οχι ρε πουστη μου! χειροτέρεψαν τα πραγματα απ'οταν σπουδαζα θεσσ? Κι αυριο πρωι πρωι ανεβαινω 3μερο για τη FILOKSENIA...!
όπως και να'χει η Νυμφη του Θερμαικου είναι πολη μαγική.. non?
το κείμενο σου Κορυφαίο!!! :DDDD
Γέλασα πολύ (όχι με τον πόνο σου... καταλαβαίνεις...;))!
Και στην ΑΘήνα είναι παρόμοιες οι καταστάσεις, εξαρτάται τη γραμμή που θα πάρεις και τι ώρα!!!
Για ένα εξάμηνο είχα εργαστήριο και έπρεπε να παίρνω λεωφορείο στις 06.30 το πρωί... Το οποίο παρεμπιπτόντως ήταν γεμάτο γιαγιάδες που πήγαιναν στο νεκροταφείο (η σχολή είναι ανάμεσα σε 2 νεκτροταφεία) και μοιρολογούσαν σε όλη τη διαδρομή...
ΓΑΜΑΤΟ?
Σου έφτιαχνε τη διάθεση...
Τα σχόλια κορυφαία!
Ισχύει αυτό για την κόκα?...Χμμμ... χεχε
Hahahaha
Να'σαι καλα.
Ειδικα εκει με τις γιαγιαδες-κυρατσες που κατεβαινουν με σχεδιο δρασης και τακτικη που θα ζουλευε και ο Σερ Αλεξ Φεργκιουσον...
Το να μενεις οπως εγω στο Ηρακλειο εχει και τα καλα του.
Εκτος του οτι μου'χουν πεσει ολοι οι ανωμαλοι διπλα αυτα τα χρονια που ειμαι δω, δεν εχω κανενα παραπονο.
Παντα βρισκω να κατσω...γιατι μενω στην αφετηρια σχεδον. Μουχαχα.
Νά' στε καλά guys :)
Από τα σχόλια βλέπω ότι τα πράγματα αγριεύουν ακόμα περισσότερο μερικές φορές, όπου υπερήλικες ασκούν σωματική βία αντίστοιχη ενός αγώνα ράγκμπυ.
Πάντως ρε γμτ, όποτε είμαστε σε κατάσταση semi-ομαδικού σεξ που λέει κι ο ethan, ένα γκομενάκι της προκοπής (ή έστω, του σωστού φύλου) είναι δύσκολο to come by..
Κοίτα και το πιο ωραίο γκομενακι να ερχόταν αν ηταν και αυτο να μου ρίξει μαγγουρια εεεεε οχι δε θα το δεχομουν. Δεν ειμαστε και τοοοοσοοοοο πεινασμενοι που να μας δερνουν κιολας... :p
Σκέφτομαι εδώ και πολύ καιρό να γράψω ένα τέτετιο ποστ, απλά δεν καταφέρνω να συγκεντρωθώ αρκετά.
Νομίζω ότι οι ιστορίες απο το λεωφορείο της Θεσσαλονίκης είναι μοναδικές και συμβαίνουν ωστόσο σε όλους. Αυτό ίσως είναι το πιο τρομακτικό.
Μου τη δίνουν τα άτομα που με λιντσάρουν για να κατέβουν στον Βαρδάρη, λες και δεν θα κάνει στάση το λεωφορείο, λες και οδηγός δεν ξέρει ότι ολο το λεωφορείο θα αδειάσει εκει πέρα και θα φύγει πριν κατέβουν.
πιο πολύ με τσαντίζουν όμως όλοι αυτοί οι καραγκιόζηδες που παίρνουν το λεωφορείο για μια στάση, απο τότε που βγήκε το ενιαίο εισιτήριο οι θεσσαλονικείς σταμάτησαν να περπατάνε και τα στεφανιαία αυξήθηκαν στην πόλη μας.
πω πω θα μπορούσα να γράψω βιβλίο ολόκληρο..
Post a Comment