Void(0)

Από μικρός έψαχνα να βρω διέξοδο στις καλλιτεχνικές μου ανησυχίες. Αρχικά δοκίμασα τη ζωγραφική, αλλά όλοι καταλάβαιναν αμέσως ότι ήταν ξεπατίκωμα, επειδή ζωγράφιζα μόνο σε ριζόχαρτο. Μετά σκέφτηκα να μετρήσω το ταλέντο μου στο χορό, αλλά όταν το έμαθε ο μπαμπάς μου με έδειρε και με έβαλε να γραφτώ σε σχολή πυγμαχίας (αργότερα έμαθα πως κάποιοι άγγλοι εμπνεύστηκαν και κάναν μια ταινία βασισμένη σε αυτήν την περίοδο της ζωής μου, ανεπίσημα φυσικά). Τελικά, στα χρόνια της εφηβείας, αποφάσισα να ιδρύσω ένα γκρουπ, που είχε μόνο ένα μέλος, εμένα, γιατί ο Βασίλης δεν ήξερε καν πώς να κρατάει το μπάσο και η Δήμητρα γκάριζε αντί να τραγουδάει, οπότε τους έδιωξα κακήν κακώς.

Μετά από σκέψη ημερών αποφάσισα να το ονομάσω 12-3 Incident (一二·三事件 στα κινέζικα για να πιάσουμε και τους κινέζους που είναι και μπόλικοι), προνοώντας και για μια διεθνή καριέρα, σε περίπτωση που μου γινόταν πρόταση να εκπροσωπήσω την Ελλάδα στη Eurovision, ενώ παράλληλα να εκφράζει και την πολιτική ευαισθησία του γκρουπ.

Το ντεμπούτο άλμπουμ λεγόταν Brassolaeliocattleya (πάντα με γοήτευαν οι σύνθετες λέξεις), όνομα που επιλέχθηκε για να προσδώσει κύρος στη μπάντα, όπως οι βασικές μου επιρροές που πάντα είχαν μακρόσυρτους και ακατανόητους τίτλους στα άλμπουμ τους (Lift Your Skinny Fists Like Antennas to Heaven, Those Who Tell The Truth Shall Die, Those Who Tell The Truth Shall Live Forever κλπ).

Στην προσπάθεια να γίνει το γκρουπ (δηλαδή εγώ) αρεστό σε όσο το δυνατόν ευρύτερο ακροατήριο, αποφάσισα ότι θα παίζουμε όλα τα μουσικά είδη. Για το follow up σκεφτόμουν να κάνω σπουδή στο ελληνικό δημοτικό τραγούδι αποδομώντας το και βάζοντας φιλιππινέζους μετανάστες στα φωνητικά. Όμως ποτέ δεν ηχογραφήθηκε γιατί το γκρουπ διαλύθηκε αμέσως μετά το ντεμπούτο, λόγω δημιουργικών διαφορών με τον εαυτό μου.

01. Mohammadzai (breakbeat με ανατολίτικο sample)
02. C* (Experimental μπλιμπλίκια, aphex twin style)
03. Turk's Head Building (post-tsifteteli)
04. Roundhouse kick (γιαπωνέζικου στυλ μίνιμαλ ελέκτρο)
05. KFVE (pop anthem tribute στο influential τηλεοπτικό κανάλι της Χονολουλού)
06. Klukwan, Alaska (post-rock κομμάτι, διάρκειας 15 λεπτών, ο τίτλος του οποίου τονίζει τον απρόσωπο χαρακτήρα των πόλεων, σε αντιδιαστολή με το συγκεκριμένο χωριό της Αλάσκας)
07. Passage GAA (Waterford) (εμψυχωτικός ύμνος για την ομάδα της Ιρλανδίας που ποτέ δεν έχει κερδίσει τίτλο)
08 . Emad Moteab (ιντερλούδιο)
09. Zuma (techno με sample από το αντίστοιχο παιχνίδι)
10. Shanghai Stadium (chill out κομμάτι, ιδανικό για ξημέρωμα στην Ίμπιζα)
11. Native American Nations (gospel κομμάτι, στο οποίο συμμετέχει η χορωδία του τοπικού ΚΑΠΗ)
12. Overlord (hidden track με brutal φωνητικά και τον ήχο ενός κομπρεσέρ)