Ranting. Again.
21.2.09 by Cookie Basher
Rant. Rant. Rant.Είναι γελοίο το πόσο τεράστιο νομίζω πως φαίνεται ο τίτλος του προ-προηγούμενου ποστ στους γύρω μου, στο νετ καφέ. [Τεράστια, ΦΟΥΞ γράμματα που λένε "Τουλάχιστον φορούσα καλό βρακί" lol]
[wtf, στο νετ καφέ παίζει τώρα το τραγούδι του Men In Black. What is this?]
Έπιασα τον διοικητή μου να ακούει ρέγκε. Τώρα τον αντιπαθώ και επίσημα.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί που θέλουν να γίνουν φίλοι μου στο fb? Μα ποιοι είστε; Γιατί μ'ενοχλείτε; Και για τα άγνωστα γκομενάκια που απλά με κάνουν add, what the hell? Τουλάχιστον πείτε κάτι, έστω για τον καιρό.
Να τσεκάρω αυτά όταν απολυθώ...[σε έναν, δύο, τρεις, χμμ.....πεντέμισυ μήνες? φτου!]
Μου λείπουν οι φίλοι μου γαμώτο. Πριν λίγες μέρες που κάναμε ένοπλη προβεπόμενη πορεία μέσα στις λάσπες [ό,τι κάνουμε εδώ, γίνεται μέσα στις λάσπες, πολύ απλά γιατί εδώ έχει π ά ν τ α λάσπες] και η αρβύλα να γίνεται 10 κιλά το κομμάτι, σκεφτόμουν τον Κ., να γκρινιάζει ότι του γαμήθηκαν τα Jimmy Choo και γελούσα μόνος μου ή την Δ. να χοροπηδάει σαν το κατσίκι/καρτούν ή την άλλη Δ. να παθαίνει απανωτά σοκ φωνάζοντας oh noo. Ασταδγιάλα.
Στη μονάδα μου είμαι γραφέας. Αν ήμουν σε άλλη μονάδα, θα με κοιτούσαν οι υπόλοιποι με μισό μάτι. Σε αυτήν όλοι με λυπούνται χααααα
Γραφέας είπα; Διόρθωση. Γραφιάς σλας μαχίμι σλας ταχυδρόμος σλας καφετζής σλας καθαρίστρια σλας σκουπιδιάρης σλας δουλάκι σλας πουτανάκι για όλες τις δουλειές σλας η λύση για όλα τα προβλήματα [από το ότι τελείωσε το κωλόχαρτο και δε μπορεί να ξαλαφρώσει ο αξιωματικός υπηρεσίας, ως το ότι η αρχιλοχίας έχασε το χαρτάκι με τα συνθηματικά μέσα στα χιόνια -άλλη χαζή κι αυτή]
Μαρούσκα σημείωνε: αυτά που λένε για τις καύλες και τον στρατό ισχύουν, αλλά όχι επειδή ρίχνουν μυστηριώδεις ουσίες μέσα στο φαί. Είναι ότι κατά κανόνα, όσο γκομενάκι και να είναι ο άλλος, όσο κι αν θες να κάνετε πρόστυχο σεξ πάνω στους οπλοβαστούς, αν τον δεις να κάνει πυροκλάνια, αυτό ήταν, τελείωσε. I'm out.
Μαζί με όλα τα άλλα που μου έχει πάρει ο στρατός [λέμε τώρα] είναι και οι τάσεις πυρομανίας που με φροντίδα καλλιεργούσα από μικρός. Πάντα μου άρεσε να καίω πράγματα [ελεγχόμενα!], αλλά όταν έχεις να κάψεις 30 κιλά από -και καλά- απόρρητα έγγραφα μέσα στο κρύο και ενώ οι άλλοι κοιμούνται, it's not fun anymore. Δηλαδή τί έχει σειρά; Θα με βάλουν να φάω 50 κιλά τσηζ κέηκ με το ζόρι;
Και μια που το θυμήθηκα, αυτός που μου έκλεψε το παντελόνι, παρακαλείται να μου κλέψει και τις σοκολάτες που έχω στοιβαγμένες στο φοριαμό [=ντουλάπι, pov]. Πρόβλημα κι αυτό. Που με χάνεις, που με βρίσκεις, με μια break στο στόμα είμαι. Την ΙΟΝ αμυγδάλου την τεράστια, οικογενειακή συσκευασία, τηνκαταβροχθίζω τρώω μόνο όταν μου πέφτει το ζάχαρο, δεν είμαι ζώο. Και μην ακούσω εξυπνάδες για έλλειψη σεξ, i mean like, DUH.
[holla @ σε σας τους δυο, παλιοπουτανάκια, που μου κάνατε ξεδιάντροπο stalking και ξετρυπώσατε το blog μου εδώ και τόσο καιρό και δε λέγατε τίποτα :P]
[wtf, στο νετ καφέ παίζει τώρα το τραγούδι του Men In Black. What is this?]
Έπιασα τον διοικητή μου να ακούει ρέγκε. Τώρα τον αντιπαθώ και επίσημα.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί που θέλουν να γίνουν φίλοι μου στο fb? Μα ποιοι είστε; Γιατί μ'ενοχλείτε; Και για τα άγνωστα γκομενάκια που απλά με κάνουν add, what the hell? Τουλάχιστον πείτε κάτι, έστω για τον καιρό.
Να τσεκάρω αυτά όταν απολυθώ...[σε έναν, δύο, τρεις, χμμ.....πεντέμισυ μήνες? φτου!]
Μου λείπουν οι φίλοι μου γαμώτο. Πριν λίγες μέρες που κάναμε ένοπλη προβεπόμενη πορεία μέσα στις λάσπες [ό,τι κάνουμε εδώ, γίνεται μέσα στις λάσπες, πολύ απλά γιατί εδώ έχει π ά ν τ α λάσπες] και η αρβύλα να γίνεται 10 κιλά το κομμάτι, σκεφτόμουν τον Κ., να γκρινιάζει ότι του γαμήθηκαν τα Jimmy Choo και γελούσα μόνος μου ή την Δ. να χοροπηδάει σαν το κατσίκι/καρτούν ή την άλλη Δ. να παθαίνει απανωτά σοκ φωνάζοντας oh noo. Ασταδγιάλα.
Στη μονάδα μου είμαι γραφέας. Αν ήμουν σε άλλη μονάδα, θα με κοιτούσαν οι υπόλοιποι με μισό μάτι. Σε αυτήν όλοι με λυπούνται χααααα
Μαρούσκα σημείωνε: αυτά που λένε για τις καύλες και τον στρατό ισχύουν, αλλά όχι επειδή ρίχνουν μυστηριώδεις ουσίες μέσα στο φαί. Είναι ότι κατά κανόνα, όσο γκομενάκι και να είναι ο άλλος, όσο κι αν θες να κάνετε πρόστυχο σεξ πάνω στους οπλοβαστούς, αν τον δεις να κάνει πυροκλάνια, αυτό ήταν, τελείωσε. I'm out.
Μαζί με όλα τα άλλα που μου έχει πάρει ο στρατός [λέμε τώρα] είναι και οι τάσεις πυρομανίας που με φροντίδα καλλιεργούσα από μικρός. Πάντα μου άρεσε να καίω πράγματα [ελεγχόμενα!], αλλά όταν έχεις να κάψεις 30 κιλά από -και καλά- απόρρητα έγγραφα μέσα στο κρύο και ενώ οι άλλοι κοιμούνται, it's not fun anymore. Δηλαδή τί έχει σειρά; Θα με βάλουν να φάω 50 κιλά τσηζ κέηκ με το ζόρι;
Και μια που το θυμήθηκα, αυτός που μου έκλεψε το παντελόνι, παρακαλείται να μου κλέψει και τις σοκολάτες που έχω στοιβαγμένες στο φοριαμό [=ντουλάπι, pov]. Πρόβλημα κι αυτό. Που με χάνεις, που με βρίσκεις, με μια break στο στόμα είμαι. Την ΙΟΝ αμυγδάλου την τεράστια, οικογενειακή συσκευασία, την
[holla @ σε σας τους δυο, παλιοπουτανάκια, που μου κάνατε ξεδιάντροπο stalking και ξετρυπώσατε το blog μου εδώ και τόσο καιρό και δε λέγατε τίποτα :P]
Ζόμπια.
by Cookie Basher
Μπορεί ο ΕΣ να μου έχει κάνει [προσωρινή θέλω να πιστεύω] λοβοτομή, αλλά κάποια πράγματα είναι υπεράνω. Νέο (έστω για μένα που ως γνωστόν δεν έχω επαφή με τον έξω κόσμο- κοσμοϊστορικά γεγονότα, όπως η εμφάνιση της Καλο-GaGo-μοίρας, το κυπριακό ευρώ και η Πετρούλα Κωστίδου, τα μαθαίνουμε με χρονοκαθυστέρηση) τρεηλερίδιο για το RE5, που βγαίνει σε λιγότερο από μήνα:
Για καλύτερο view
Τουλάχιστον Φορούσα Καλό Βρακί.
by Cookie Basher
Τελικά τζάμπα κοιμάμαι φορώντας μόνο το σέξι βρακάκι μου, ελπίζοντας σε κάποια αναπάντεχη βραδινή έκπληξη. Αποδεικνύεται ότι ακόμα και το παντελόνι μου είναι πιο ποθητό από μένα, από το ότι αντί να με ξυπνήσει και να κάνουμε αχαλίνωτο σεξ, κάποιος πούστης προτίμησε να κλέψει το παντελόνι μου, ενώ κοιμόμουν. Το παντελόνι παραλλαγής, that is. Χάλια γούστο, χάλια!
Δηλαδή εγώ τώρα τί να σχολιάσω;
Μου έχει ξανασυμβεί να ξυπνάω βιαστικά και να ψάχνω να βρω τί σκατά απέγιναν τα ρούχα μου, αλλά εκεί 1ον τελικά τα έβρισκα, έστω και σκισμένα και 2ον -και σημαντικότερον- είχαν τουλάχιστον προηγηθεί στιγμές πάθους, ακόμα και αν δεν τις θυμόμουν το πρωί.
Πριν λίγο καιρό μου έκλεψαν μια πετσέτα πάνω από το μαξιλάρι (όποιος πήγε στρατό, ξέρει), κάτι που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχω έναν κρυφό βιτσιόζο θαυμαστή (ή ότι η ελληνική οικονομία περνάει όντως μεγάλη κρίση). Ελπίζω μόνο να είναι ο ΕΠΟΠ που έχω βάλει στο μάτι, και όχι το κοντό βρωμερό μαυροτσούκαλο που ακούει συνέχει Πάολα.
Το πιο εκνευριστικό τέλως πάντων από όλη την ιστορία είναι ότι μαζί με το παντελόνι, έκανε φτερά το καλώδιο του iPod και έχω ξεμείνει από μπαταρία, είναι Σάββατο και όλα τα μαγαζιά εδώ στη Γκάτζα έκλεισαν από τις 2 (μα που ζούμε;!).
Α! Και το ότι είμαι πλέον γνωστός στη Μοίρα ως "εκείνος που του έκλεψαν το παντελόνι", που ναι μεν μου δίνει street credibility και δημιουργεί εντυπώσεις, αλλά ταυτόχρονα γίνομαι και laughing joke.
Άσε που γυρνούσα σε όλη τη Μοίρα μόνο με το βρακί, ψάχνοντας, και μάλιστα με το πολικό ψύχος που έχει εδώ πάνω (που ναι, μου τσιτώνει τις ρώγες).
Δηλαδή εγώ τώρα τί να σχολιάσω;
Μου έχει ξανασυμβεί να ξυπνάω βιαστικά και να ψάχνω να βρω τί σκατά απέγιναν τα ρούχα μου, αλλά εκεί 1ον τελικά τα έβρισκα, έστω και σκισμένα και 2ον -και σημαντικότερον- είχαν τουλάχιστον προηγηθεί στιγμές πάθους, ακόμα και αν δεν τις θυμόμουν το πρωί.
Πριν λίγο καιρό μου έκλεψαν μια πετσέτα πάνω από το μαξιλάρι (όποιος πήγε στρατό, ξέρει), κάτι που με οδηγεί στο συμπέρασμα ότι έχω έναν κρυφό βιτσιόζο θαυμαστή (ή ότι η ελληνική οικονομία περνάει όντως μεγάλη κρίση). Ελπίζω μόνο να είναι ο ΕΠΟΠ που έχω βάλει στο μάτι, και όχι το κοντό βρωμερό μαυροτσούκαλο που ακούει συνέχει Πάολα.
Το πιο εκνευριστικό τέλως πάντων από όλη την ιστορία είναι ότι μαζί με το παντελόνι, έκανε φτερά το καλώδιο του iPod και έχω ξεμείνει από μπαταρία, είναι Σάββατο και όλα τα μαγαζιά εδώ στη Γκάτζα έκλεισαν από τις 2 (μα που ζούμε;!).
Α! Και το ότι είμαι πλέον γνωστός στη Μοίρα ως "εκείνος που του έκλεψαν το παντελόνι", που ναι μεν μου δίνει street credibility και δημιουργεί εντυπώσεις, αλλά ταυτόχρονα γίνομαι και laughing joke.
Subscribe to:
Posts (Atom)
