Νιώθω να λιώνει ο εγκέφαλός μου με αυτή τη ζέστη! Επιπλέον, πρέπει να διαβάζω και για την εξεταστική, καίγοντάς τον κι άλλο!
Τα ρούχα κολλάνε πάνω μου και τα βιβλία μου ζεματάνε, έλεος
Ήθελα να κάνω κι άλλα ποστ, αλλά και μόνο που το σκέφτομαι, εξαντλούμαι
Το μόνο που με παρηγορεί είναι ότι σε 5 μερούλες θα απολαμβάνω θερμοκρασίες μικρότερες των 25 βαθμών!
Geesus!
24.6.07 by Cookie Basher
the same in any language
by Cookie Basher
I'm gonna love you
till you love me then no more
You're gonna need me
like I need you right now
I'm gonna screw you
for all you're worth and no more
You're gonna need me
it's the same in any language
The pain in any language
is the same in any language
till you love me then no more
You're gonna need me
like I need you right now
I'm gonna screw you
for all you're worth and no more
You're gonna need me
it's the same in any language
The pain in any language
is the same in any language
They won't love you, like I love you
They won't love you, like I do
They won't love you, like I love you
They won't love you, like I do
They won't love you, like I do
They won't love you, like I love you
They won't love you, like I do
Who are u kiddin?
17.6.07 by Cookie Basher
Καλά, είναι δυνατόν; Ασταδιάλα
Δε θα σχολιάσω το προφανές, για τους μπάτσους και τα λοιπά εξοργιστικά.
Αλλά είναι δυνατόν επί έναν ολόκληρο χρόνο να κυκλοφορεί το βιντεάκι από κινητό σε κινητό, και να περιμένουν να βγει στο YouTube
για να γίνει γνωστή η ύπαρξή του και να πάθουν όλοι σοκ;
Κατεπείγουσα ποινική και διοικητική διαδικασία διατάχθηκε λέει...
Θα τους κλάσουν τ'αρχίδια στην τελική, τα ζώα
Ό,τι να'ναι είμαστε σ'αυτή τη γαμημένη χώρα, δεν υπάρχει ελπίδα
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=810248&lngDtrID=244
Coldfinger
by Cookie Basher
Τι θυμήθηκα πάλι...Άσχετη φλασιά μες στη νύχτα:
Πρέπει να ήταν Δεκέμβριος του '03.. Νόμιζα ότι είχα κάνει συγκλονιστική πρωτοποριακή ανακάλυψη με τους Coldfinger κι ότι τους ήξερα μόνο εγώ [not! -τι ψώνιο!]
Cover Sleeve
Beauty Of You
Six feet under
16.6.07 by Cookie Basher
By far η σειρά που με έχει αγγίξει περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη.
Πρόσφατα είδα και τα τελευταία επεισόδια, και το φινάλε με έκανε να κλαίω με λυγμούς, ξέσπασα και για δικά μου, what a mess!
Το βίντεο που βάζει το τέλος στην ιστορία των ανθρώπων που για χρόνια τους ένιωθα δικούς μου, με τη συνοδεία του Breathe me...
by Cookie Basher
Ok, το προηγούμενο ποστ παραβιάζει μια βασική αρχή μου: Don't be pathetic!
Τό 'ξερα ότι θα έβγαινε έτσι όταν το έγραφα, αλλά και μόνο που κατάφερα να αγνοήσω την αρχή αυτή, είναι καλό σημάδι, no?
Είναι παράξενο πάντως, καθώς όταν αποφάσισα να ανοίξω το μπλογκόσπιτο, οι λόγοι ήταν τελείως διαφορετικοί. Τώρα απλά κατέληξα στο ότι σιγά μη χρειάζομαι και σπέσιαλ λόγο να γράφω ό,τι μου κατέβει.
Now, now. Let me introduce myself properly.
Είμαι 25, αιγόκερως με ωροσκόπο ταύρο. Αυτή τη στιγμή είμαι ανάμεσα σε διαφορετικές περίοδους της ζωής μου. Είμαι -επιτέλους- στα τελειώματα με τη σχολή, ετοιμάζομαι στο καπάκι για στρατό, καταστρώνω σχέδιο διαφυγής προς κάποια πολιτισμένη χώρα και στο ενδιάμεσο προσπαθώ να βρω την άκρη, να βρω τον εαυτό μου και να βάλω τη ζωή μου σε κάποια τάξη.
μα τί γίνεται;
by Cookie Basher
Η σημερινή μέρα μου έπεσε κάπως βαριά..
Νιώθω εγκλωβισμένος για άλλη μια φορά μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό και στη ζωή που έχω "επιλέξει" να κάνω. Οι τάσεις φυγής από όλα συνεχώς φουντώνουν, ειδικά σήμερα ήθελα να μπορούσα να τα βροντήξω όλα και να την κάνω γι' αλλού. Για πού όμως; Για ένα μέρος που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μου; Δεν ξέρω. Θέλω να το ψάξω και να το βρω, πρέπει να το βρω.
Τελικά το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι τα δεσμά που ο ίδιος -ακούσια- έχω δημιουργήσει.
Είτε πρόκειται για συναισθηματικά, σεξουαλικά, ψυχικά, αυτοδιάθεσης εαυτού. Είμαι τίγκα στα restraints. Restraints που με εμποδίζουν να εκφράζομαι όπως θα ήθελα, όπως θα μου έβγαινε φυσικά. Σα να θέλω να πετάξω, αλλά αυτά να με κρατάνε δεμένο στη γη.
Συμβάσεις και συμβιβασμοί, μια ζωή. Δειλός μαλάκας.
Είμαι 25. Εδώ και 8 μήνες ζω με τους γονείς μου, στο πατρικό μου, μετά από 6 χρόνια φοιτητικής -ας πούμε- ζωής στη Θεσσαλονίκη. Τα χρόνια αυτά φέρνουν ανάμεικτα συναισθήματα..θα γράψω γι'αυτά κάποια άλλη φορά, ισως την επόμενη.
Νιώθω εγκλωβισμένος για άλλη μια φορά μέσα στον ίδιο μου τον εαυτό και στη ζωή που έχω "επιλέξει" να κάνω. Οι τάσεις φυγής από όλα συνεχώς φουντώνουν, ειδικά σήμερα ήθελα να μπορούσα να τα βροντήξω όλα και να την κάνω γι' αλλού. Για πού όμως; Για ένα μέρος που υπάρχει μόνο μέσα στο μυαλό μου; Δεν ξέρω. Θέλω να το ψάξω και να το βρω, πρέπει να το βρω.
Τελικά το μεγαλύτερο μου πρόβλημα είναι τα δεσμά που ο ίδιος -ακούσια- έχω δημιουργήσει.
Είτε πρόκειται για συναισθηματικά, σεξουαλικά, ψυχικά, αυτοδιάθεσης εαυτού. Είμαι τίγκα στα restraints. Restraints που με εμποδίζουν να εκφράζομαι όπως θα ήθελα, όπως θα μου έβγαινε φυσικά. Σα να θέλω να πετάξω, αλλά αυτά να με κρατάνε δεμένο στη γη.
Συμβάσεις και συμβιβασμοί, μια ζωή. Δειλός μαλάκας.
Είμαι 25. Εδώ και 8 μήνες ζω με τους γονείς μου, στο πατρικό μου, μετά από 6 χρόνια φοιτητικής -ας πούμε- ζωής στη Θεσσαλονίκη. Τα χρόνια αυτά φέρνουν ανάμεικτα συναισθήματα..θα γράψω γι'αυτά κάποια άλλη φορά, ισως την επόμενη.
Όι ρε πούτημ'!
by Cookie Basher
Προβληματίζομαι πώς να εκφράσω τα νεύρα μου αυτή τη στιγμή..
Όταν κοιμάσαι στις 06.30 και σε ξυπνάει τηλέφώνημα από άσχετη ξαδέρφη που δεν είναι καν για σένα, 3 ώρες μετά..that can be annoying.
Τι να κάνει κι αυτή, δε φταίει.
Εγώ όμως τι να κάνω, που μες στα νεύρα και την πείνα πήγα στο καπάκι και κατέβασα ένα τούβλο χαλβά νααα..!
Αυτόν τον χαλβά τον μπάνιζα εδώ και κάνα 2μηνο (ευτυχώς ή μάλλον δυστυχώς, ο χαλβάς δε χαλ(β)άει) και όλο κρατιόμουνα, σκεφτόμενος τη δίατα κυρίως και ότι έχω ισχυρή θέληση κλπ κλπ
Ήταν μια δύσκολη μάχη κι έχασα
Subscribe to:
Posts (Atom)
